ภาษาอีสานทั้งหมด 7627 - 7636 จาก 17431
-
มตกะ
แปลว่า : คนตายแล้ว ผู้ตายแล้ว (ป.). -
มธุวาจา
แปลว่า : ปากหวาน อย่างว่า คนใดโยโสลิ้นมธุทาทวารปาก ต้านต่อหน้าดีฮ้ายเมื่อหลัง (ฮุ่ง). -
มน
แปลว่า : หน้าดุจดวงจันทร์ เรียก หน้ามน หนองน้ำไม่ยาวเรียก หนองมน ผ้าสี่เหลี่ยมเรียก แพรมน. -
มน
แปลว่า : ใจ (ป.). -
มน
แปลว่า : กลมๆ โค้งๆ ไม่เป็นเหลี่ยมเรียก มน. -
ม้น
แปลว่า : ยุ่ง สับสน ด้ายหรือไหมที่ยุ่งหรือสับสนกัน เรียก ฝ้ายม้น ไหมม้น. -
มนตรี
แปลว่า : ที่ปรึกษา ผู้แนะนำ ที่ปรึกษาราชการ ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ มุนตรี ก็ว่า (ป. ส. มนฺตี) อย่างว่า มุนตรีตั้งเติมลางล้นที่ หมอใหญ่ย้ายทูลท้าวที่ยำ (สังข์). -
มนเทียร
แปลว่า : เรือนหลวง อย่างว่า ฝันว่าขึ้นแท่นแก้วหอราชมนเทียร การะนังม่านลายเลียนผ้า ฝันว่ามือถุยใส้เวียนเวียงเจ็ดฮอบ เห็นดั่งดาวหยาดฟ้าคืนเข้าเฮื่อทวง (ฮุ่ง). -
มนัส
แปลว่า : ใจ (ส.). -
มเนมนา
แปลว่า : เร็ว ด่วน อย่างว่า แนใส่ก้นไปถืกกะโบงตา นกก็มเนมนาตกลงดินอยู่เทิงปลายไม้ (เสียว) เผวอผวา ก็ว่า.