ภาษาอีสานทั้งหมด 7789 - 7798 จาก 17431
-
มาศ
แปลว่า : ทองคำ อย่างว่า ประดับช่อฟ้ามุงมาศดาวดำ มุงทองแดงหล่อตันตางฝ้า มเหสีแก้วจันทาเทียมราช งามยิ่งย้อยปุนปั้นแปกเขียน (สังข์) สีมาศ สีเหมือนทองคำ อย่างว่า ดูดั่งสีมาศแม้งยังยิ่งนางกษัตริย์ (สังข์). -
มำมำ
แปลว่า : ร่ำไร บ่อยๆ กินบ่อยๆ เรียก กินมำมำ อย่างว่า กินมำมำบ่คลำเบิ่งท้อง (ภาษิต). -
มิ
แปลว่า : ไม่ มีก็ว่า อย่างว่า คึดฮุ่งท้าวธรงเพศเป็นสมณ์ อาดูรดอมนางคราญเวทนามีมั้ว (สังข์). -
มิกกิ๊ก
แปลว่า : คนผิวดำอ้วนและเตี้ย เรียก สั้นมิกกิ๊ก. -
มิค
แปลว่า : สัตว์ป่ามีกว้างและอีเก้ง เป็นต้น (ป.) อย่างว่า คือดั่งเสือลวงได้มิคาลูกมั่ง รือจักเถียงท่านแพ้กรรมข้องคอบคีง แลเด (สังข์). -
มิคเรศ
แปลว่า : เนื้อ อย่างว่า มิคเรศฮ้องนกฮอกลิงกัง ฮมฮมเต็มด่านดงพลอยเว้น เพราะเพื่อพลหลวงล้นธรังดินดาสนั่น สัตว์สิ่งเว้นวางพ้นพ่องตาย (ฮุ่ง). -
มิคลุทกะ
แปลว่า : พรานเนื้อ อย่างว่า มิคลุทโกอันว่านายพรานเนื้อสืบเชื้อชาวเจตราษฎร์ (เวส) (ป.). -
มิคา
แปลว่า : ถ้า แม้ ชะรอย อย่างว่า มิคาฮู้ว่าเจ้าจักตายเที่ยงแท้บ่สงกา แลนา (บ.). -
มิ้งกิ้ง
แปลว่า : สิ่งที่มีลักษณะกลม เรียก มนมิ้งกิ้ง. -
มิ่งมเหสี
แปลว่า : พระมเหสีที่เป็นสิริมงคล อย่างว่า ท่อว่าคึดใค่ด้วยดอมมิ่งมเหสี ทนทวงกระสันดั่งไฟฟอนเอ้า (สังข์).