ภาษาอีสานทั้งหมด 7991 - 8000 จาก 17431
-
โมง
แปลว่า : ชะมวง ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งใบและผลคล้ายมังคุด เวลาสุกสีเหลือง รสเปรี้ยว เรียก หมากโมง. -
โม้งก้ง
แปลว่า : ลักษณะของลูกตาที่โต เวลาลืมตาเต็มที่ เรียก มืนโม้งก้ง. -
โม่งโม่ง
แปลว่า : เสียงตีฆ้องขนาดกลาง ดังโม่งโม่ง. -
โม่ม
แปลว่า : กลืนกินโดยไม่เคี้ยวให้แหลกเสียก่อน เรียก โม่ม อย่างว่า กูจักกินไตตับโม่มมันตางเหมี้ยง (สังข์). -
โมลีโลก
แปลว่า : ผู้เป็นจอมแห่งโลกคือพระพุทธเจ้า. -
โมหัง
แปลว่า : โกรธ หลง เขลา อย่างว่า เมื่อนั้นยักษ์ใหญ่ฮู้คุมเคียดมายสติ โมหังหายกล่าวนางในห้อง คำนี้ขีนพระทัยแท้จอมพระนางอย่าได้กล่าว จริงเถิ้น ชาติที่ปูหากบุบุ่นท้างปลาหล้างชิล่องตาม แท้นา (สังข์). -
โมโห
แปลว่า : โกรธ หลง อย่างว่า เมื่อนั้นพระบาทเจ้าใจมุ่งโมโห เฮาจักซอมดูยามประสูติมามีแทมโห เฮาจักซอมดูยามประสูติมามีแท้ ผ่อเห็นวันใสซ้ายทินกรกั้งฮ่ม เสเนศน้อมลาเจ้าเลิกลง (สังข์). -
ไม
แปลว่า : เบียดบัง เช่น เบียดบังเอาของคนอื่น เรียก ไมเอา. -
ไม้
แปลว่า : สิ่งที่งอกจากดิน มีราก มีลำต้น มีกิ่งก้าน มีใบ เรียก ไม้ มีหลายชนิด เช่น ไม้กุง ไม้แก ไม้ขาม ไม้แค ไม้งิ้ว ไม้จิก ไม้ฮัง ไม้ดู่ไม้แดง ไม้ยูง ไม้ยาง เป็นต้น. -
ยถากรรม
แปลว่า : ตามกรรม ตามแต่จะเป็นไป (ป.ส. ยถากมฺม).