ภาษาอีสานทั้งหมด 8331 - 8340 จาก 17431
-
ลวาพอน
แปลว่า : ม้าขาว เรียก ลวาพอน อย่างว่า ฮมฮมเสียงลวาพอนหมื่นตัวเตินเต้า (สังข์) สองนายขึ้นลวาพอนเลยล่วง (ฮุ่ง). -
ลวาแมน
แปลว่า : ม้ามณีกาบเรียก ลวาแมน ม้ามณีกาบเป็นม้าที่พระอินทร์เนรมิตประทานให้แก่ผู้มีบุญ เช่น กาลเกต คนไม่มีบุญจะไม่ได้ขี่ม้านี้ ในวรรณคดีอีสานเรื่องกาลเกต ท้าวกาลเกตจะไปที่ไหนก็ขี่ม้ามณีกาบหรือลวาแมนนนี้ อย่างว่า ก็จิ่งธรงลวาแมนล่วงลมมาพี้ (กา). -
ลอ
แปลว่า : บ่าง ชื่อบ่างจำพวกหนึ่ง มี ๒ ชนิด คือบ่างเล็กและบ่างใหญ่ บ่างใหญ่โบราณเรียก บ่างลั้ว ลอลั้ว ก็ว่า อย่างว่า เมื่อนั้นเถรประเสริฐเจ้าเจียระจากเดินไป เถิงที่นาเนืองเถิงป่าไพรดงส้าน ฟังยินสานสานฮ้องเสียงคณานกใส่ พรายป่าเปล้าลอลั้วบ่างบน (สังข์). -
ลอ
แปลว่า : ตาที่ส่อนหรือถั่วเล็กน้อย เรียก ตาลอ ถ้าเป็นมากขนาดโปนออก เรียก ตาโล. -
ล้อ
แปลว่า : สัตว์ผสมจำพวกครึ่งลาครึ่งม้า คือ แม่เป็นลา พ่อเป็นม้า เรียก ล้อ. -
ล้อ
แปลว่า : ท่อนไม้กลม ตัดเป็นท่อนๆ มีลักษณะเหมือนล้อรถ เจาะรูตรงกลางสำหรับใส่เพลา เป็นเครื่องเล่นของเด็กเรียก หมากล้อ. -
ล้อ
แปลว่า : รถควาย เช่น รถที่ใช้ท่อนไม้กลมๆ สองท่อนเป็นล้อ ใช้ควายลากไป เรียก ล้อควาย. -
ล้อ
แปลว่า : รถลาก ใช้ลากไม้เป็นท่อนมาเลื่อยเป็นแผ่น เรียก ล้อลาก. -
ล้อ
แปลว่า : รถเข็น ใช้ล้อรถจักรยานสำหรับลากขนสิ่งของต่างๆ เรียก ล้อเข็น. -
ลอก
แปลว่า : เอาเปลือกหรือผิวออกเป็นแผ่นๆ เรียก ลอก เช่น ลอกป่านลอกปอ ลอกเทือง เขียนหนังสือจากต้นฉบับเรียก ลอกหนังสือ งูที่ลอกหนังเก่าออกเรียก งูลอกคราบ.