ภาษาอีสานทั้งหมด 8448 - 8457 จาก 17431
-
ลาว
แปลว่า : ชนชาติไทยสาขาหนึ่งอยู่ในประเทศลาว หรือชนชาวลาวในประเทศลาว. -
ล่าว
แปลว่า : ล้มระเนระนาด เรียก ล้มล่าว อย่างว่า เหมือนดังลมล่าวไม้เดือนเก้าเร่งฝน (กา) บาคราญท้าวไกวตาวฟันล่าว พลล่าวล้นเลียนเนื้อซูบแสน (กา) ฮื่นฮื่นท้วงเลยไล่คุงเวียง เขาก็กะซังแคมดูค่อยกางตาวถ้า ลือมันผู้ใจหาญอ้ายคว่าง เงือดดาบกล้าฟันล้มล่าวสาม (ฮุ่ง). -
ล้าว
แปลว่า : รวมเข้าด้วยกันแล้วดึงหรือถอน เช่น ล้าวกล้า (ถอนหญ้า) ล้าวหญ้า (ถอนหญ้า). -
ล้าว
แปลว่า : ขัด พยศ ไม่ทำตามคำสั่ง เรียก ล้าว ลังล้าว ลัง ก็ว่า อย่างว่า ลงกะลงลายเดียวอย่าเฝือนลังล้าว (กาไก). -
ล้าว
แปลว่า : สิ่งที่แปลกประหลาด เรียก ล้าว อย่างว่า พระก็นีรมิตตั้งฝันล้าวหลากใจ (กา). -
ลาวเก่า
แปลว่า : เป็นชื่อที่ชาวหลวงพระบางเรียก ผู้ไทยในสิบสองจุไทย. -
ล่าวเลียน
แปลว่า : ล้มเลียนกัน เรียก ล่าวเลียน อย่างว่า แสงส่องต้องมารล้มล่าวเลียน (กา). -
ลาวส้ง
แปลว่า : ส้ง คือกางเกง กางเกงดำ คือ ส้งดำ ลาวที่นุ่งส้งดำเรียก ลาวส้ง. -
ล้าวอ้าว
แปลว่า : สิ่งที่ไม่กินเกลียวกัน เรียก บิดล้าวอ้าว ถ้าขนาดเล็กเรียก บิดแล้วแอ้ว. -
ล่าหลง
แปลว่า : หลง ลืม อย่างว่า สะเจาใจสาวหล่าหลงเลยสบั้น (กา).