ภาษาอีสานทั้งหมด 8491 - 8500 จาก 17431
-
ลิ่น
แปลว่า : ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่ง ตัวยาว มีเกล็ดหนาแข็ง ม้วนตัวได้ เรียก ลิ่น นิ่ม ก็ว่า อย่างว่า แลนลิ่นเหม้นเหนอ้มซอกอม (กาไก) ลือนาถเท้าทุกที่เขาขาม ฝูงเขาชาวภูมอญอยู่ดงดาต้อน เขาก็ปุนพอพร้อมหลายหามของฝาก แลนลิ่นจ้อนทังไก้ไก่ยูง (ฮุ่ง). -
ลิ้นแคน
แปลว่า : แผ่นโลหะที่ทำด้วยเงินหรือทอง เสียบติดกับลูกแคน จะให้เสียงสูงต่ำขนาดไหนทำเอาตามที่ต้องการ. -
ลิ้นฟ้า
แปลว่า : เพกา ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ผลแบนเหมือนลิ้นคน ยาวประมาณหนึ่งศอก เรียก ไม้ลิ้นฟ้า ลิ้นไม้ ก็ว่า. -
ลิ้นแฮด
แปลว่า : สุคนธ์ ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่ง ใบสากๆ เรียก เครือลิ้นแฮด. -
ลิ้ว
แปลว่า : เร่ง เร็ว ไว อย่างว่า มันก็หันลิ้วลิ้วเหมือนปิ่นเวียนลม (กา). -
ลิวลิว
แปลว่า : ไปโดยเร็ว เหาะไปโดยเร็ว อย่างว่า ม้าก็ลิวลิวผ้ายเวหาแฝงเมฆ (กาไก) ลิวลิวกลายแม่ยมนากว้าง (กา) ลิวลิวข้ามคูหาหลายหลั่น มัวมืดฟ้าเขียวสิ้วช่อเหลือง (ฮุ่ง). -
ลี่
แปลว่า : สถานที่สำหรับดักปลา เรียก ลี่ ทำด้วยตอกไม้ไผ่ ปากกว้าง ก้นเล็ก วางไว้ตามร่องน้ำ เมื่อปลาเข้าไปแล้วออกไม่ได้ อย่างว่า ลูกหนึ่งทำไฮ่สร้างนาสวนต้อนลี่ (ปัสเสน). -
ลี้
แปลว่า : หลบ ซ่อน หนี อย่างว่า ชาติที่กรรมเวียนต้องภายหลังลี้หลีก (กา) ท้าวลอบลี้ชมน้องเซื่องกระบวน (กาไก) นางเมืองเจ้าหอหงษ์ลี้อยู่ก็เฮ่งซ้ำแถมฮ้อนยิ่งไฟ (ฮุ่ง). -
ลี่ผี
แปลว่า : แก่งหินในลำแม่น้ำโขงในแขวงจำปาสักประเทศลาว มีลักษณะเหมือนลี่ คือปากกว้างก้นแคบ คนไม่ได้ทำธรรมชาติสร้างไว้ คนจึงสมมุติให้ผีเป็นเจ้าของ เรียก ลี่ผี มาจนทุกวันนี้. -
ลี้ลอบ
แปลว่า : หลบ ซ่อน อย่างว่า เมื่อนั้นศรีคราญแก้วแพงเมืองคำหยาด ลี้ลอบเข้าในห้องอยู่ฟัง (ฮุ่ง).