ภาษาอีสานหมวด "ก" 1671 - 1680 จาก 1872
-
กะเชอเกวียน
แปลว่า : ภาชนะใส่ข้าวเปลือกที่วางไว้บนเกวียนเทียมวัว สานด้วยไม้ไผ่ -
กะด้ง
แปลว่า : กระด้ง ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ ใช้ฝัดข้าว เรียกว่า กระด้งฝัดข้าว ใส่ตัวหม่อน เรียกว่า กระด้งมอน ถ้าใส่สำรับข้าวเรียก กะเมียน -
กะเมียน
แปลว่า : กระด้งสำหรับใส่สำรับข้าว -
กระเมียน
แปลว่า : กระด้งสำหรับใส่สำรับข้าว -
กะดอง
แปลว่า : กระดอง ส่วนแข็งที่หุ้มหลังสัตว์ เช่น กระดองเต่า กระดองปู กระดองตะพาบ -
กะดอน
แปลว่า : กระเด้งกระดอน -
กะด้าง
แปลว่า : ขัดขืน แข็งกระด้าง ไม่เคารพ -
กะโดน
แปลว่า : ต้นจิกใบอ่อนกินได้ มีรสฝาดนิด ๆ -
กะต่าเกีย
แปลว่า : ตะกร้าใส่เกลือ -
เกีย
แปลว่า : เกลือ