ภาษาอีสานหมวด "พ" 471 - 480 จาก 663
-
เพี่ย
แปลว่า : ใช้ต่อท้ายเพื่อให้รู้ว่าสิ่งนั้นมีขนาดใหญ่ เช่น ซำเพีย แปลว่า เท่านี้ (มีขนาดใหญ่) -
เพี่ย
แปลว่า : นี่, นี่ไง, ตรงนี้ -
โพดแท้
แปลว่า : มากเกินไปละ,เกินไปแล้วนะ -
พ่อเฮือนพ่อซาน
แปลว่า : พ่อบ้านพ่อเรือน -
เพม่าง
แปลว่า : พัง ทรุดโทรม ร้าง -
พี่เอื้อย
แปลว่า : พี่สะใภ้ เรียกเมียของพี่ชายว่า พี่นาง พี่เอื้อย เอื้อยใภ้ ก็ว่า. -
พลูดี
แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ใบเคี้ยวกับหมาก มี 2 ชนิด ชนิดมีรสไม่เผ็ด เรียก พลูดี เกิดตามบ้านคนเอามาปลูก ชนิดรสเผ็ดเกิดตามป่า เรียก พลูกะต่อย พลูขี้ไก่ ก็ว่า. -
พลูกะต่อย
แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ใบเคี้ยวกับหมาก มี 2 ชนิด ชนิดมีรสไม่เผ็ด เรียก พลูดี เกิดตามบ้านคนเอามาปลูก ชนิดรสเผ็ดเกิดตามป่า เรียก พลูกะต่อย พลูขี้ไก่ ก็ว่า. -
พลูขี้ไก่
แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ใบเคี้ยวกับหมาก มี 2 ชนิด ชนิดมีรสไม่เผ็ด เรียก พลูดี เกิดตามบ้านคนเอามาปลูก ชนิดรสเผ็ดเกิดตามป่า เรียก พลูกะต่อย พลูขี้ไก่ ก็ว่า. -
พึ่งวึ่ง
แปลว่า : แผ่ออก, กางออก เช่น หูกางพึ่งวึ่ง