ภาษาอีสานหมวด "พ" 471 - 480 จาก 663

  • เพี่ย
    แปลว่า : ใช้ต่อท้ายเพื่อให้รู้ว่าสิ่งนั้นมีขนาดใหญ่ เช่น ซำเพีย แปลว่า เท่านี้ (มีขนาดใหญ่)
  • เพี่ย
    แปลว่า : นี่, นี่ไง, ตรงนี้
  • โพดแท้
    แปลว่า : มากเกินไปละ,เกินไปแล้วนะ
  • พ่อเฮือนพ่อซาน
    แปลว่า : พ่อบ้านพ่อเรือน
  • เพม่าง
    แปลว่า : พัง ทรุดโทรม ร้าง
  • พี่เอื้อย
    แปลว่า : พี่สะใภ้ เรียกเมียของพี่ชายว่า พี่นาง พี่เอื้อย เอื้อยใภ้ ก็ว่า.
  • พลูดี
    แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ใบเคี้ยวกับหมาก มี 2 ชนิด ชนิดมีรสไม่เผ็ด เรียก พลูดี เกิดตามบ้านคนเอามาปลูก ชนิดรสเผ็ดเกิดตามป่า เรียก พลูกะต่อย พลูขี้ไก่ ก็ว่า.
  • พลูกะต่อย
    แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ใบเคี้ยวกับหมาก มี 2 ชนิด ชนิดมีรสไม่เผ็ด เรียก พลูดี เกิดตามบ้านคนเอามาปลูก ชนิดรสเผ็ดเกิดตามป่า เรียก พลูกะต่อย พลูขี้ไก่ ก็ว่า.
  • พลูขี้ไก่
    แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ใบเคี้ยวกับหมาก มี 2 ชนิด ชนิดมีรสไม่เผ็ด เรียก พลูดี เกิดตามบ้านคนเอามาปลูก ชนิดรสเผ็ดเกิดตามป่า เรียก พลูกะต่อย พลูขี้ไก่ ก็ว่า.
  • พึ่งวึ่ง
    แปลว่า : แผ่ออก, กางออก เช่น หูกางพึ่งวึ่ง