ภาษาอีสานหมวด "ฮ" 251 - 260 จาก 661
-
ฮีบ
แปลว่า : รีบ เร็ว อย่างว่า บัดนี้ข้าจักลาบาทพื้นภูวนาถเทโว ก่อนแล้ว กุมภัณฑ์ถวายนอบพระกายกลอยย้าย เถิงแถวถ้ำกะไดทองสะยานฮีบ เมิลมุ่งผาสาทแก้วเฮืองฮ้านฮอดพะลัน (สังข์). -
ฮีบฮ้อน
แปลว่า : รีบร้อน อย่างว่า นางก็จัดฮีบฮ้อนคำเคร่งใสแสง นางก็กลัวตายผันแผ่นสะใบมาบิ้ง มือซวงเกี้ยวกุมภัณฑ์ทังฟั่ง นางสั่งชั้นเสียงแค้นค่อยลง (สังข์). -
ฮีบฮ่ำ
แปลว่า : เร่งคิด อย่างว่า บาคราญท้าวคนิงใจฮีบฮ่ำ (กา). -
ฮีบเฮ่ง
แปลว่า : รีบเร่ง เร่งรีบ อย่างว่า บาฮ่ำฮู้คองยากมีนาน ผายเชิงเถิงถอดตาวกำด้าม เฮวแฮงต้านอาเอยฮีบเฮ่ง นางก็ฉวยปิ่นเกล้ากำได้ด่วนลง (สังข์). -
ฮีบเฮว
แปลว่า : รีบเร็ว เร่งรีบ อย่างว่า เมื่อนั้นฝูงแกว่นใกล้เฮวฮีบปุนเปือง โดยเกงญาประดับไพร่พลเพียงพร้อม ฟังยินแถถวิลฆ้องกลองยวงเค้าคื่น พุ้นเยอ ข้าค่อมผู้สองเอื้อยปิ่นปัว (สังข์). -
ฮีบโฮม
แปลว่า : รีบรวม อย่างว่า มันก็จัดพร่ำพร้อมฝูงฮ้ายฮีบโฮม (สังข์). -
ฮีฮ่ำ
แปลว่า : พร่ำพิจารณา อย่างว่า นับแต่องค์แอ่วให้มันแม่มายมือ มันบ่ยอมยังฮัดโฮบเอาพระองค์ไว้ ภูมีท้าวจอมใจฮีฮ่ำ มีใช่ขำขอดไว้เวรฮ้ายฮ่อใผ (สังข์). -
ฮีฮึ้น
แปลว่า : อื้ออึง อึกทึก ครึกโครม อย่างว่า ภุมเรศเค้าบินเจือดชมละออง ฮมฮมสาวบ่าวซอฮีอึ้น กวนกันต้านแฮงผองชิงดอก ผิดข้องทึ้นกอไม้ย่ำยี (ฮุ่ง) คนเก่าเจ้าท้าวฮุ่งฮุมปัน เขาก็ยอพลเตินซู่เมืองฮีฮึ้น ผีตายล้มกองกันดาไขว่ อ้ายคว่างขอฟาดช้างตัวต้นชั่นชน (ฮุ่ง). -
ฮีไฮ
แปลว่า : เรไร ชื่อแมลงชนิดหนึ่งจำพวกจักจั่น แต่เล็กกว่า สีเขียว ปีกใส เรียก ฮีไฮ แมงอี ก็ว่า อย่างว่า ก็บ่ฮีไฮฮ้องเฮเสียงสงัดอยู่ ฝูงนี้เจ้าขม่อมป้องปุนเลี้ยงลอบระวัง (สังข์) ฟังเสียงเฮไฮฮ้องแมงอีจักจั่น เสียงสนั่นก้องระงมบ้านย่ายาย ฝูงหมู่สักกุณาผ้ายบินบนเบ็ดใส่ กินหมากไม้แลงเช้าชื่นชม (ย่า) พ่างพ่างน้ำหน้าซ่านซามไหล ลำลำบายผืนแครงแทบเทียมตางเจ้า ฮีไฮฮ้องเฮเสียงสูรสว่าง อกแฮ่งหม้อมเหมือนใบ้คอบวอน (ฮุ่ง). -
ฮึ
แปลว่า : เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความตกใจหรือไม่พอใจว่า ฮึ ฮื่อ ก็ว่า.