ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 2011 - 2020 จาก 2286

มาบอกกันจ้อ ๆ กะเลยเตรียมโตบ่ทัน แปลว่า มาบอกกันแบบนี้ก็เตรียมตัวไม่ทัน

เขิง มีไว้ ฮอนฮำ  (ร่อนรำ)  คือเวลาตำข้าวแล้วเอามาใส่เขิง ร่อนให้ปลายข้าว และรำร่วงลอดตาเขิงลงมา ใส่ภาชนะที่รองไว้ เอาข้าวไปฝัดให้แกลบปลิวออก แล้วนำมาตำต่อ  ส่วนรำและปลายข้าวที่ลอดเขิง ก้อเอาไปเลี้ยงไก่เลี้ยงหมู เขิงจะมีตาถี่เล็กกว่ากระด้ง

หัวเสย แปลว่า หัวเราะเฉยเลย (ทั้ง ๆ ที่เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดไปไม่สมควรจะหัวเราะ)

กินเสย แปลว่า กินเฉยเลย, กินไปได้ไง (ทั้ง ๆ ที่มันไม่น่าจะกินได้ หรือไม่น่ากิน)

ไปเสีย แปลว่า ไปเฉยเลย (ทั้ง ๆ ที่ไม่ควรจะไป

เห็นกันอยู่ดี ๆ ตายซ่ำ แปลว่า เห็นกันอยู่หลัด ๆ ตายซะงั้น

เมื่อวานวางไว้หม่องนี้ หายซ่ำ แปลว่า เมื่อวานยังวางไว้ตรงนี้ หายซะงั้น, หายจ้อย

คำว่า ซ่ำ จะต้องเขียนด้วยสระอำ ซึ่งคนส่วนมากมักจะเขียนผิดว่า ซั่ม 

สาผม แปลว่า สระผม 

สาหัว แปลว่า สระหัว

ขนคิงลุก แปลว่า ขนลุก, ขนลุกไปทั้งตัว

น้องหล่า แปลว่า น้องคนสุดท้อง

เว่าหลายยายห่าง แปลว่า พูดมากทำให้กระจายหรือกว้างออกไป ความหมายคือ พูดพร่ำเพรื่อ ส่วนคำว่า ยายห่าง เป็นคำคล้องจองกับคำว่า หลาย ซึ่งคำว่า ยายห่าง แปลว่า ทำให้กระจายกันออกไป, ทำให้กว้างหรือขยายออกไป

เซาเฮ็ด มันหนักขี้ไก่เดียม แปลว่า หยุดทำ มันรู้สึกจั๊กจี้

เอานิ้วแงเข้าไป แปลว่า เอานิ้วแหย่เข้าไป

แงค่อย ๆ แปลว่า แหย่เบา ๆ