ภาษาอีสานมาใหม่ 10203 - 10212 จาก 17431
-
พาดลาด
แปลว่า : พลาด พลั้ง การล้มลงโดยพลั้งพลาด เรียก พาดลาด อย่างว่า พาดลาดล้มก้นขี้ถั่งจำดิน โคยบักสามสักถั่งดินเป็นห้วย (ผาแดง). -
พาด
แปลว่า : ก่าย ทับลง เช่น แสงพระอาทิตย์ก่ายภูเขาเรียก พาดดอย อย่างว่า รือจักเยื้อนยากได้พอยีบยามเดียว หนึ่งนั้น พอเมื่อสุรพาพานพาดดอยดนแจ้ง กุมภัณฑ์แค้นเคืองมโนค้อยคั่ง รือจักใช้แอ่วอ้วนโอมน้องก็ใช่การ (สังข์). -
พาชี
แปลว่า : ม้า (ป.ส. วาชี) อย่างว่า สามพันพร้อมพาชีได้ใหม่ วอแต่เช้าวางไว้วิ่งหนี (ฮุ่ง). -
พางาน
แปลว่า : แกล้งทำ อย่างว่า พาโลนี้พางานสอนยาก เป็นดั่งไม้ท่อนฮ้ายตีขี้ใส่โต (กลอน) เขาหากพางานแท้ตีเอาเป็นขนาด ตำตอกถ้อยดูล้นใช่ประมาณ (ฮุ่ง). -
พ่างฮาด
แปลว่า : ม้าพั่ว เครื่องตีประกอบกลองคล้ายฆ้องแต่ไม่มีปุม เวลาตีจะมีเสียงดังพ่างพ่าง เรียก พางฮาด ปางฮาด ก็ว่า. -
พ่าง
แปลว่า : อัง ผิง นองผิงไฟเรียก นอนพ่างไฟ เอาปลาอังไฟ เรียก พ่างไฟ อย่างว่า เมื่อนั้นกุมภัณฑ์ต้านถนอมนางในอาสน์ คือคู่ไฟพ่างเผิ้งผายใกล้ล่ามไหลแท้แล้ว (สังข์). -
พ่าง
แปลว่า : ใกล้ ชิด ใกล้ชิดเรียก พ่าง อย่างว่า บ่ห่อนมีญิงซ้อนเทียมสองเฮียงพ่าง นางคราญน้อยเทียมพาเฮียงพ่าง (กาไก). -
พาง
แปลว่า : เพียง เท่า อย่างว่า มีของถวายแต่พางพอฮู้ (สังข์). -
พากย์
แปลว่า : คำพูด ภาษา (ป.) อย่างว่า เมื่อนั้นท้าวใหญ่ฮู้ฮับพากย์เทโว พงศ์พันธุ์ยังอยู่คงครบหน้า (สังข์). -
พากเพียร
แปลว่า : หมั่น ขยัน ทนทำไป อย่างว่า ท่อหากประสงค์สามน้อยกุมารเพียรพาก (สังข์).