ภาษาอีสานมาใหม่ 10798 - 10807 จาก 17431
-
เปิ่น
แปลว่า : แฉลบ เลี่ยง เช่น ถากไม้ขวานแฉลบไปถูกขา เรียก ขวานเปิ่นใส่ขา. -
เปิด
แปลว่า : เบื่อหน่าย ระอา การระอาเบื่อหน่าย เรียก เปิด อย่างว่า เอี่ยนเปิดน้ำหนีจากวังตม มันไปแปลงฮวงฮังอยู่เทิงปลายไม้ (ปัสเสน) นกเขาเปิดเข้า นกกาเวาเปิดไข่ นกใส่เปิดด้วง โงเงี้ยวตอดโกน (ภาษิต). -
เปิ่งเซิ่ง
แปลว่า : ดอกไม้ที่บานเต็มที่เรียก บานเปิ่งเซิ่ง. -
เปิง
แปลว่า : ขนบธรรมเนียมประเพณีที่นิยมนับถือกันมานานเรียก เปิง ประเพณี ก็ว่า อย่างว่า ความตายนี้เปิงเป็นทังโลก คันมันมาฮอดแล้วหนีได้กะบ่กลาย (บ.). -
เปาะ
แปลว่า : ต้อน ไล่ ป้อง เช่น ไล่กระต่ายไปติดตาข่าย เรียก เปาะซิง ตาข่ายสำหรับไล่กระต่ายเรียก ซิง ไล่อีเก้ง กวาง ฟานไปติดข่ายเรียก เปาะน่าง ตาข่ายสำหรับไล่อีเก้ง กวาง ฟาน เรียก น่าง. -
เป้า
แปลว่า : ผีกระสือ เรียก ผีเป้า ผีเป้ามีหลายชนิด คือ เป้าคนชอบกินของดิบออกหากินเวลากลางคืน เป้าว่านเกิดจากว่านที่เจ้าของไม่เลี้ยงก็จะออกหากินกลางคืนมีแสงสว่าง เป้าผี เกิดจากคนที่เป็นเป้าตายไปเกิดเป็นเป้าออกหากินของดิบเหมือนเจ้าของ. -
เปลือย
แปลว่า : ต้นตะแบก เรียก ต้นเปลือย มี ๒ ชนิด ชนิดที่เกิดตามป่าเรียก เปลือยโคก ชนิดที่เกิดริมน้ำเรียก เปลือยน้ำ. -
เปลือย
แปลว่า : ชีที่ไม่นุ่งผ้าเรียก ชีเปลือย เปลือยกายเรียก ปะโต อย่างว่า ลางคนลืมแพรผ้าปะโตเต้นแล่น (ผาแดง). -
เปลื้อง
แปลว่า : ปลด ปล่อย ทิ้ง เอาออก อย่างว่า พระก็ฮักเก่าไว้เปลื้องไป่วางไป (สังข์). -
เปลือง
แปลว่า : หมด สิ้น สิ่งซึ่งใช้ไปให้หมดสิ้นไป เรียก เปลือง อย่างว่า เปลืองแฮงสูบ่าวขุนมาต้าน (ฮุ่ง).