ภาษาอีสานมาใหม่ 5361 - 5370 จาก 17431
-
ปลาฝา
แปลว่า : ตะพาบ, ตะพาบน้ำ ชื่อเต่านํ้าจืดกระดองอ่อนหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Trionychidae กระดองไม่มีเกล็ดเป็นแผ่นหนังอ่อนนิ่มมีเชิงแผ่กว้าง หลายชนิดมีจมูกยื่นยาว บางชนิดจมูกสั้น ตีนเป็นแผ่นแบนคล้ายพาย ชนิดที่พบมาก ได้แก่ ตะพาบสวน [ Amyda cartilageneus (Boddaert)] ชนิดที่พบน้อย ได้แก่ ม่านลาย ( Chitra chitra Nutphand), กริว กราว หรือ ปลาฝา ก็เรียก, ปักษ์ใต้ เรียก จมูกหลอด. -
กกหนามผ้ำ
แปลว่า : ต้นกระบองเพชร -
ผ้าฮ้าย
แปลว่า : ผ้าขี้ริ้ว ผ้าเก่าที่ใช้เช็ดถู -
ผ้าแพรแจ
แปลว่า : ผ้าเช็ดหน้า ผ้าผืนเล็กรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส สำหรับเช็ดหน้าซับเหงื่อเป็นต้น -
ผ้าแพรมน
แปลว่า : ผ้าเช็ดหน้า ผ้าผืนเล็กรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส สำหรับเช็ดหน้าซับเหงื่อเป็นต้น -
ผ้าป่า
แปลว่า : ผ้าที่ทอดหรือนำไปวางไว้ในป่า ผ้า (พร้อมทั้งเครื่องบริวาร ถ้ามี) ที่นำเอาไปวางทอดไว้เสมือนว่าเป็นผ้าที่ทิ้งอยู่ในป่า เพื่อให้พระชักเอาไป เป็นทำนองผ้าบังสุกุล มักทำเป็นปรกติต่อท้ายทอดกฐิน เรียกว่า ทอดผ้าป่า -
ผ้าควบ
แปลว่า : ผ้าหางกระรอก ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอด้วยด้ายหรือไหมต่างสี ฟั่นเป็นเกลียวเสียก่อน เมื่อทอแล้วมีลายแลดูดังลายหางกระรอก ผ้ากะเตี่ยว ก็เรียก -
ผ้าขิด
แปลว่า : ผ้ายกดอก ผ้าที่ที่ยกลวดลายให้สูงกว่าผืนผ้า คำว่า “ยก” มาจากลักษณะการทอเส้นไหมที่เชิดขึ้น เรียกว่ายก -
ผ้าขาบ
แปลว่า : ผ้ากราบ ผ้าที่ภิกษุสามเณรใช้รองเวลากราบพระ ซึ่งกลายมาจากผ้ารองนั่ง -
ผ้ากั้ง
แปลว่า : ผ้าม่าน