ภาษาอีสานมาใหม่ 7493 - 7502 จาก 17431

  • ห้อ
    แปลว่า : จีนฮ่อ ชื่อชนชาติจีนเผ่าหนึ่ง เรียก จีนห้อ อย่างว่า นักเผดฮ้ายฝูงหมู่แวนวอนสมคามหายเหือดไปเนียระเนื้อ ทันที่พลหลายเบื้องวีวอห้อแต่ เขาบ่เอื้อดูฮ้ายฮีบหนี (ฮุ่ง).
  • หอสิงห์
    แปลว่า : หอที่เป็นที่ประทับของพระราชามหากษัตริย์ มีเตียงรูปสิงห์ เรียก หอสิงห์ หอสูง ก็ว่า อย่างว่า แพ่งแพ่งพุ้นเฮียกชื่อเสียงสา ทุงทองเนืองนาคโคมคำไล้ ทันที่เคหาห้องหอสิงห์โฉมสะอาด ประดับแผ่นแก้วคำล้วนเลียบลาย (ฮุ่ง).
  • หอลาย
    แปลว่า : หอประทับพระราชินี เรียก หอลาย อย่างว่า เดือนสี่เสี้ยงใสสะอาดปลงหงาย บาก็เต็งคำควรสั่งคอนแควนแจ้ง มึงเยียะไปเถิงเจ้าหอลายง้อมม่วน นั้นเนอ บัดนี้น้องอยู่แล้งลืมเข้าห่างเพลา ว่าเนอ (ฮุ่ง).
  • หอผาสาท
    แปลว่า : เรือนที่มีหลังคาเป็นยอดแหลม ซึ่งเป็นที่ประทับของพระราชามหากษัตริย์ เรียก หอผาสาท.
  • หอแต่ง
    แปลว่า : หอพระราชพิธี เกี่ยวกับหอที่เจ้าเมืองจะทำพิธีมงคลเกี่ยวกับบ้านเมือง อย่างว่า มีทังสนามหลวงกว้างหอชัยหอแต่ง (ขุนทึง).
  • หอช่อฟ้า
    แปลว่า : พระราชมณเทียรที่มีช่อฟ้าเรียก หอช่อฟ้า อย่างว่า แล้วถ่ายผ้าเสด็จฮอดเฮือนขวาง พลตามประดับคั่งเกยเลียนล้อม วันนั้นพันตาใช้กาเดินบอกข่าว จับอยู่หอช่อฟ้าเวียนเว้าเล่าลา (สังข์).
  • หอคำ
    แปลว่า : เรือนประทับของพระมหากษัตริย์ เรียก หอคำ อย่างว่า แม่ก็อุ้มกอดน้อยขึ้นสู่หอคำ (ขุนทึง).
  • หอ
    แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่บินสูง เรียก นกหอ นกเหาะ ก็ว่า อย่างว่า ยอมนกหอยอคอจ่อด่อ ยอมนกเค้าตีนปุ้มหากชิหยุม (ภาษิต).
  • หวึ้นหวึ้น
    แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เสียงลมพัดใบไม้ดังหวึ้นหวึ้น.
  • หวี
    แปลว่า : สิ่งที่ทำเป็นซี่ๆ ใช้สางผมและเส้นด้าย เรียก หวี อย่างว่า ผมบ่หวีป้องชิเป็นฮังนกเป็ดป่อง (บ.).