ภาษาอีสานมาใหม่ 9878 - 9887 จาก 17431
-
โภช
แปลว่า : ของควรบริโภค (ป. โภชฺช) อย่างว่า ส่ำหนึ่งคลองแจบแจ้งใจประกอบก้มมัฏฐาน วันที่ฉันโภชเพลาเพียรล้ำ ยามเทียวแท้แสงตาตกต่ำ วันพุ่งพ้นจวนแจ้งส่องญาณ (สังข์). -
เภสัชกรรม
แปลว่า : การปรุงยา. -
เภรี
แปลว่า : กลอง ไภรี ไภริน ก็ว่า (ป.) อย่างว่า ฟังยินทมทมก้องเภรีนันเฮ่ง ป่าวเพื่อนพร้อมเตินย้ายซู่ซุม (สังข์) เภรีนันแส่งสูรเสียงห้าว เฮวเฮ่งเชิญความให้นายเฮือนประดับฮีบ เจ้าหมื่นม้าวคนิงแจ้งจอดการ (ฮุ่ง). -
เภนี
แปลว่า : แผ่นดิน อย่างว่า เภนีพื้นพังทลายย้องย่าง หื่นหื่นข้าหลายล้านล่วงไป (สังข์) ใผห่อนเพียรเภนีใส่ถงถนอมไว้ (สังข์). -
เภท
แปลว่า : การแบ่ง การแยก การแตกออก ส่วน ภาค (ป.ส.). -
เภตรา
แปลว่า : เรือ เรือสำเภา อย่างว่า แล้วเลิกเมี้ยนถอยพรากพาหนี กำเดาขนังอยู่ทนทวงบ้า เป็นดั่งเภตราต้องผาโคมคุงหาดรือจักชักฮีบฮ้อนเอาได้ดั่งรือ นี้เด (สังข์) หลานก็วางหนีเข้าเภตราตามพี่ พระพี่เจ้าติ่วสร้อยแวนฮู้ฮ่ำเถิง (ฮุ่ง). -
ภูวนาถ
แปลว่า : พระผู้เป็นที่พึ่งของปวงประชา พระเจ้าแผ่นดิน ภูวเนตร ภูวไนย ก็ว่า อย่างว่า ลือซ่าเท้าทังทีปเขาขาม พันเมืองมาช่วยทองทังค้าย ยูสนุกเว้นอลหนหายโศก ท่อว่าภูวนาถไฮ้แนวน้องบ่หลาย (สังข์). -
ภูมี
แปลว่า : พระเจ้าแผ่นดิน อย่างว่า ฮ้อยเทศท้าวเต้าส่งหมายสาร ภูมีฮักบ่วางไปได้ พระก็ยอยอดแก้วไว้เกิ่งนครขวาง พระแพงเพียงพระเนตรเนาในหน้า ปุนสาวใช้คำออนเอื้อยมุ่ง สองพี่น้องประสงค์ตั้งปิ่นปัว (สังข์). -
ภูมิสถาน
แปลว่า : ที่อยู่อาศัยเรียก ภูมิสถาน อย่างว่า ในเขตขั้นผาภาคภูมิสถาน เอากันมาผ่อแลหลิงเยี้ยม ยนยนย้องยอคุณคามมาก ยาเกี่ยวใกล้ชมชู้สวากสี (สังข์). -
ภูเบศร
แปลว่า : พระผู้เป็นใหญ่ฝนแผ่นดิน อย่างว่า ภูเบศรสร้างนครใหญ่ยูเกษิม เมียงเมียงพลายงาแดงอยู่โฮงฟันช้าง อัศดรม้ามโนมัยฮ้อยคู่นายแอบพร้อมพะลานกว้างแกว่งแพน (สังข์).