ภาษาอีสานมาใหม่ 9983 - 9992 จาก 17431
-
ฟ้า
แปลว่า : ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่เรียก ฟ้าอากาศ สวรรค์ ก็ว่า อย่างว่า คันผู้ใดอยากขึ้นเมืองฟ้าให้หมั่นทาน (ย่า). -
ฟ่า
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งจำพวกมะเฟือง มีผลกินได้ เรียก หมากฟ่า อย่างว่า มี้ม่วงเฟืองฟ่าส้มไฟค้อหลอดยม (สังข์). -
ฟา
แปลว่า : ชื่อผ้าห่มนอนชนิดหนึ่ง ใช้นุ่นหรือสำลีถักเป็นตา ใช้ผ้าหุ้มข้างนอก เรียก ผ้าฟา ผ้าห่มนวม ก็ว่า อย่างว่า คือคู่เจียมปรางค์ฮักฮ่วมฟานางฟ้า (สังข์). -
ฟั่น
แปลว่า : มีเรื่องยุ่งเหยิง รุงรัง เรียก ฟั่น เฝือ. -
ฟั่น
แปลว่า : ทำสิ่งเป็นเส้นให้เข้าเกลียวกันเป็นเชือก เรียก ฟั่นเชือก เช่น ฟั่นเชือกงัว ฟั่นเชือกควาย ฟั่นเชือกม้า. -
ฟัน
แปลว่า : เอาของมีคม เช่น มีดฟาดลงไปเรียก ฟัน เช่น ฟันไม้ อย่างว่า ฟันขวานค้างอย่างวางใจเถิงเลื่อย มันชิหลงบาดโย้ขวานชิเลี้ยวใส่มือ (กลอน). -
ฟัน
แปลว่า : กระดูกที่เป็นซี่ๆ อยู่ในปากเรียก ฟัน แข้ว ก็ว่า อย่างว่า มหาเถรเจ้าเจียฟันล้างลูบ น้ำส่วยหน้าแครงไล้เบี่ยงบิง (สังข์). -
ฟัด
แปลว่า : เหวี่ยง สะบัดไปมา กระทบ เช่น ใช้ฟืมกระทบเส้นด้ายหรือไหมเพื่อให้แน่นสนิท เรียก ฟัดหูก ต่ำหูก ก็ว่า. -
ฟั่งเฟือน
แปลว่า : สะเทือน หวั่นไหว อย่างว่า ปลาดีดบ้อนในน้ำฟั่งเฟือน (กาไก) ผู้ที่เหง้าฟังแล้วฟั่งเฟือน (สังข์). -
ฟั่งฟ้าว
แปลว่า : รีบด่วน รีบด่วนเรียก ฟั่งฟ้าว อย่างว่า ม้าก็ทยานฟั่งฟ้าวเถิงท้าวบ่นาน (กาไก).