ข่า ภาษาอีสาน

ข่า [ข่า] แปลว่า คนใช้, คนรับใช้ คล้ายกับคำในภาษาไทยคำว่า ข้า, ขี้ข้า

ข่า แปลว่า ชื่อพรรณไม้จำพวกหนึ่ง ในสกุลว่าน ใช้เป็นยาและปรุงอาหารได้ มีหลายชนิด ชนิดที่เกิดตามบ้าน เรียก ข่าบ้าน ชนิดที่เกิดในป่า เรียก ข่าป่าหรือข่าลิง ก็ว่า ชนิดใหญ่เรียกข่าโคม อย่างว่า สับหน่อข่าถืกหน่ออือทือ เหลือแต่คือมันหั้งบ่แม่น (ภาษิต).

ข่า ภาษาอังกฤษ : plant similar to ginger.