ล่วง ภาษาอีสาน

ล่วง [ล่วง ] แปลว่า ถือวิสาสะ

ล่วง แปลว่า พ้น เลยเช่นสบประมาทเรียกล่วงเกินล่วงลับ เลยเขตที่กำหนดไว้เรียกล่วงล้ำ เกินพอดีเรียกเลยส้าว อย่างว่า ผ่อเห็นวันเฮื่อเข้มไขทีปบัวระพา พุ้นเยอ ฉายายลล่วงลงคลาคล้อย ฟังยินลมทวยไค้จวงทองดังมี่ เมื่อนั้นหกพี่น้องนาฮ้ายฮ่ำครวญ

ล่วง ภาษาอังกฤษ : to exceed, escape, pass beyond, overstep.

ล่วง [ล่วง] แปลว่า เดินเลยไป