แค้น ภาษาอีสาน

แค้น [แค้น] แปลว่า ติดคอ

แค้น แปลว่า ติดขัด คับใจ คับใจเรียก แค้น อย่างว่า รื้อจักเยื้อนยากได้พอยีบยาบเดียวหนึ่งนั้น พอเมื่อสุรภาพพานพาดดอยดนแจ้ง กุมภัณฑ์แค้นเคืองมโนค้อยคั่ง รือจักใช้แอ่วอ้วนโอมน้องก็ใช่การ (สังข์).

แค้น ภาษาอังกฤษ : to encounter hindrance, to feel oppressed.