ไหม้ ภาษาอีสาน

ไหม้ [ไหม้] แปลว่า เผา ลุก ติดเชื้อ เช่น ไฟเผาเรือน เรียก ไฟไหม้เฮือน อย่างว่า ไฟบ่ไหม้เฮือนใผกะพออยู่ (ภาษิต).

ไหม้ ภาษาอังกฤษ : to burn, be burnt, be on fire, catch fire.