ภาษาอีสานทั้งหมด 10091 - 10100 จาก 17431

  • หึ
    แปลว่า : เป็นคำปฏิเสธเมื่อถูกถาม เช่น ถามว่า ไปบ่ หึ กินบ่ หึ ไปนำกูบ่ หึ หื้อ ก็ว่า.
  • หึงหวง
    แปลว่า : หวงแหนในทางประเวณี อย่างว่า อย่าได้หึงหวงห้ามไปมาให้มีหมู่ ฮอดฮ่มไม้ยังชิได้หยอกกัน (ผญา).
  • หึงหืด
    แปลว่า : โรคหัด ชื่อโรคชนิดหนึ่ง เป็นผื่นคันตามตัว เรียก หมากหึงหืด.
  • หึน
    แปลว่า : จ้องหน่อง เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งทำด้วยไม้ไผ่ มีลิ้น ใช้มือซ้ายจับ มือขวาดีด เรียก หึน.
  • หึดหาด
    แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงหายใจของคนเป็นหืด หายใจไม่สะดวกดังเสียงหืดหาดหืดหาด.
  • หื่นหอม
    แปลว่า : หอมตลบ อย่างว่า สะไย่พร้อมพลนอบมัสการ มาลาเลียนทอดทูลจอมเจ้า ฮองฮองหน้าฝูงศรีสาวถ่าว ประดับดอกไม้กวมเกล้าหื่นหอม (สังข์).
  • หื่นหื่น
    แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น คนจำพวกมากพูดกันเสียงดังหื่นหื่น อย่างว่า หื่นหื่นก้องเสเนศนางขุน ตีทวงทบท่าวแดดอมน้อย ฝูงเคยใช้ชุมแหนหัตถบาส เขาก็ละเครื่องแก้วนางน้อยพ่ายพัง (สังข์).
  • หือ
    แปลว่า : เป็นคำถาม เช่น ถามว่า เฮ็ดหยังหือ (ทำอะไรเหรอ) ไปไสหือ (ไปไหนเหรอ) มาแต่ใสหือ (มาแต่ไหนเหรอ).
  • หื่อ
    แปลว่า : เป็นคำปฏิเสธ เช่น ถามว่า ชิเฮ้ดบ่ หื่อ ชิกินบ่ หื่อ ชิไปบ่ หื่อ.
  • หื้อ
    แปลว่า : เป็นคำห้าม เช่น ถามว่า ชิเฮ็ดให้บ่ หื้อ บ่ให้เฮ็ด.