ภาษาอีสานทั้งหมด 10391 - 10400 จาก 17431
-
อบ
แปลว่า : อบ เอาของหอม เช่น ขมิ้น ว่าน แก่นจันทร์ แก่นคู้ รากตำยาน มารมเอาควัน เรียก อบ อย่างว่า มันก็อุปถากน้อยนานยิ่งวันคืน แสวงมาลาเลือกเอาอบเนื้อพอประมาณ แล้วนางทรงคัพวีกประสูติม้มท้องเป็นแก้วแก่นหญิง (สังข์). -
อบเชย
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้จำพวกหนึ่ง มีกลิ่นหอม ใช้ปรุงน้ำหอม มีอบเชยญวน อบเชยเทศ อบเชยธรรมดา เรียก อบเชย แคคำ ก็ว่า. -
อบอวล
แปลว่า : ตลบ ฟุ้ง เช่นของหอมที่มีกลิ่นฟุ้งไปตามลม เรียก อบอวล. -
อบอุ่น
แปลว่า : สุขกายสบายใจ เรียก อบอุ่น อุ่น ก็ว่า อย่างว่า ภูชัยท้าวทรงดาบเดินกลาย มันก็วานเสียงใสเล้าโลมพระองค์อ้วน ศรีใสแก้วไปใดดั้นดุ่ง อวนเอย เชิญหม่อมมาจอดยั้งดอมเอื้อนอุ่นใจ แด่ถ้อน (สังข์). -
อบเอ้า
แปลว่า : ร่างกายที่ถูกแดดเผาถูกควันรมจนเหื่อไหลไคลย้อย หรือจิตใจที่ถูกอารมณ์มากระทบ เรียก อบเอ้า เอ้า ก็ว่า อย่างว่า ท่อว่าคึดใคร่ด้วยดอมมิ่งมเหสี ทนทวงกระสันสิ่งไฟฟอนเอ้า หลิงดูก้ำบูฮาณเฮียงครอบ กันนั้น พันธะมิ่งข้าขานเบื้องฝ่ายใด นั้นเด (สังข์). -
อบาย
แปลว่า : ที่ซึ่งปราศจากความเจริญ เรียก อบาย (ป.). -
อป
แปลว่า : คำประกอบหน้าคำศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่ ปราศ หลีก เช่น อปยศ ปราศจากยศ อัปมงคล ปราศจากมงคล. -
อปมงคล
แปลว่า : ปราศจากมงคล ไม่เจริญ เป็นลางร้าย อัปมงคล ก็ว่า. -
อปมาน
แปลว่า : การดูหมิ่น การดูถูก (ส.). -
อปยศ
แปลว่า : ไร้ยศ ปราศจากยศ เสื่อมเสียชื่อเสียง น่าอับอายขายหน้า อัปยศ ก็ว่า (ส.).