ภาษาอีสานทั้งหมด 1591 - 1600 จาก 17431
-
กะซัง
แปลว่า : ฝัน อย่างว่า วัณนูราท้าวกะซังฝันสะดุ้งตื่น แล้วเล่าลุกส่วยหน้าจาต้านต่อพระยา (สังข์) ภูท้าวกะซังฝันสะดุ้งตื่น (กาไก) นางคราญน้อยกะซังฝันสะดุ้งตื่น (กา). -
กะซัง
แปลว่า : หลง, ลืม อย่างว่า เทวีกลั้นกะซังใจลืมเพศ (กา). -
กะซัง
แปลว่า : เมื่อย, ล้า อย่างว่า บาคราญท้าวกะซังใจมึนเมื่อย (ขูลู). -
กะซัง
แปลว่า : เกี่ยวข้อง,พัวพัน อย่างว่า ชาติที่กรรมกะซังเกี้ยวรือขีนขัดหลีกเป็นรือ (สังข์). -
กะซัง
แปลว่า : ระลึก, คิดถึง อย่างว่า เทื่อนี้นางหนุ่มไห้หาพ่อมารมัน ทังมารดาอยู่ลอนเลิงย้อย วันเมื่ออุทรพร้อมเพมารมันหย่อน วันนั้น มิคาสองกิ่งแก้วกะซังกลิ้งกล่อมมาร แท้รือ (สังข์). -
กะซัง
แปลว่า : ตอบ, สนอง อย่างว่า กรรมกะซังเกี้ยวคลองวายเวียนคอบ โดยอึ่งเอ้าในน้ำเมื่อมัว (สังข์). -
กะซัง
แปลว่า : ดีใจ อย่างว่า เขาก็ยินสะออนโอ้กะซังทวงอ้อนอ่อน (ขุนทึง). -
กะซ้า
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ คล้ายกระบุง สำหรับใส่สิ่งของ เรียก กะซ้า กะต่า ก็ว่า ชายที่ไม่เต็มเต็งเรียก ชายกะซ้า รังร้างของสัตว์เรียก กะซ้า -
กะซาก
แปลว่า : (กริยา) กระชาก ดึงเข้ามาโดยเร็วและแรง เช่น กระซากผม, โดยปริยายหมายความว่า กระตุกโดยแรง เช่น ออกรถกระซาก, พูดกระแทกเสียงดังห้วน ๆ ในความว่า พูดกระซากเสียง -
กะซาม
แปลว่า : ถึงคราว, ถึงเวลา อย่างว่า เดือนสิบสองมาฮอดแล้ว พอกะซามไข้สั่น ปีนี้เดือนยี่มาเล่าฮ้อน เดือนห้าต่าวหนาว (กลอน)