ภาษาอีสานทั้งหมด 2173 - 2182 จาก 17431
-
เก็บ
แปลว่า : ยกดอกผ้า การทำผ้าดอกในเวลาทอ เรียก เก็บขิด เก็บหมี่ ก็ว่า. -
เกย
แปลว่า : เฉลียง เฉลียงเรือนเรียก เกยเฮือน ซดเฮือน เซียเฮือน ก็เรียก อย่างว่า ซวาดซวาดน้ำฮวายฮวาดสุคันธา พอดีเสด็จออกมาเกยกว้าง หลายถันถ้องตาวแวงระวังราช คนคั่งเท้าโฮงฮ้านลุ่มเทิง (สังข์). -
เกย
แปลว่า : ที่สำหรับขึ้นลงราชยานของเจ้านายเรียก เกย อย่างว่า สะพ่มพร้อมอามาตย์ประดับดี ปูราชสิงหาส์นลวาดเพียงพรมล้วนยนยนช้างเชียงทองคับคั่งม้ามากเท้าเกยกว้างจอดจน (สังข์) ยั่งยั่งเที้ยนขุนนายเนืองแห่ ควาญเกี่ยวช้างเฮียงฮ้านแทบเกย (ฮุ่ง). -
เก้ย
แปลว่า : เดินเตร็ดเตร่ คนที่เดินดูนั่นดูนี่ไปๆ มาๆ เรียก ย่างเก้ยพุ้นเก้ยพี้. -
เก้ย
แปลว่า : นั่งท่าทางสง่าผ่าเผย คนที่นั่งท่าทางสง่าผ่าเผยมองดูนั่นดูนี้ เรียก นั่งสะเม้ยเก้ย. -
เกรง
แปลว่า : กลัว คนที่ไม่กลัวเรียก ไม่เกรง อย่างว่า กูบ่กลัวเกรงสังท่อใยยองน้อย (สังข์). -
เกรียง
แปลว่า : เครื่องมือสำหรับใช้ในการถือปูนเรียก เกรียง เคียม ก็ว่า. -
เกล็ด
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง เรียก นกเกล็ดหอย นกช้อนหอย ก็ว่า. -
เกล็ด
แปลว่า : เล็บมือ เล็บมือที่ป้อมกลม เรียก เล็บเกล็ดหอย เล็บมือที่ยาว เรียก เล็บกาบอ้อย อย่างว่า มือเกล็ดหอยเฮ็ดหลายได้น้อย มือเกล็ดอ้อยเฮ็ดน้อยได้หลาย (บ.). -
เกล็ด
แปลว่า : ขบ, แทะ ขบเมล็ดแตงโมให้แตกแล้วกินแต่เนื้อใน เรียก เกล็ดเม็ดแตงโม แทะเมล็ดข้าวให้แตกแล้วกินแต่ข้าวสาร เรียก เกล็ดเม็ดเข้าเปลือก.