ภาษาอีสานทั้งหมด 2200 - 2209 จาก 17431
-
เกวียน
แปลว่า : เกวียนที่คนธรรมดาสามัญใช้บรรทุกสิ่งของ เรียก เกวียน ถ้าพระราชามหากษัตริย์ประดับตกแต่งให้สวยงามเรียก ราชรถ รถแก้ว ก็ว่า อย่างว่า เฮือคาแก้งเกวียนเห็นให้เกวียนแก่ บาดห่าฮอดแม่น้ำเฮือชิได้แก่เกวียน (กลอน). -
เก่เว่
แปลว่า : เบ้, เบี้ยว การแสดงหน้าเบ้หรือเบี้ยวเพราะไม่พอใจ เรียก เก่เว่. -
เกษ| เกศ
แปลว่า : ผม อย่างว่า ลุนก็นีรมิตตั้งจันโทเทิงเกษ ใสส่องเท้าธะร้งฟ้าฮุ่งเฮือง (สังข์). -
เกษตร
แปลว่า : ที่ดิน, ทุ่ง, นา, ไร่ เขตสำหรับทำนาเรียก เขตเกษตร (ส.). -
เกษตรกร
แปลว่า : ผู้ทำการเกษตรกรรม (ส.). -
เกษตรกรรม
แปลว่า : การทำไร่ไถนาปลูกพืชผักเลี้ยงสัตว์ การประมง การป่าไม้ (ส.). -
เกษตรศาสตร์
แปลว่า : วิชาว่าด้วยเกษตรกรรม (ส.). -
เกศา
แปลว่า : ผม อย่างว่า เนื้อมุ่ยเพี้ยงบุนนากนงบาน เกษาประดับลูบมันมวยดั้ว ใผแลแล้วลืมตนตาไค่ เซ็งซ่าเจ้าติ่วซ้อยประสงค์หลิ้นม่วนเมือง (สังข์). -
เกษิม
แปลว่า : เกษม, สำราญ, สบาย อย่างว่า ภูเบศร์สร้างนครใหญ่ยูเกษิม เมียงเมียงพลายงาแดงอยู่โฮงพันช้าง อัศดรม้ามโนมัยฮ้อยคู่นายแอบพร้อมพะลานกว้างแกว่งแพน (สังข์). -
เกสร
แปลว่า : ส่วนในของดอกไม้ที่เป็นผงละเอียดเรียก เกสร ไกสร ไก่สร ก็ว่า เช่น เกสรบัว เกสรดอกเกด เป็นต้น อย่างว่า พระก็ชมชอบช้อนในฮ่มนีฮม คือคู่เจียมปรางฮักฮ่วมพานางฟ้าเกสรซะซ่อน ยูท่อนท้าวชมเกี้ยวกล่อมเกลียว (สังข์).