ภาษาอีสานทั้งหมด 2337 - 2346 จาก 17431
-
ขนงป่า
แปลว่า : วังเวินที่อยู่ในป่า เรียก ขนงป่า อย่างว่า คือดั่งปวงปลาข้อนเวินวังขนงป่า (กา). -
ขนงไพร
แปลว่า : ขอบเขตป่าเรียก ขนงไพร อย่างว่า เศิกใหญ่เค้าคุงขอบขนงไพรทมทมปืนป่าวปุนมารไค้ อนุชาท้าวโจมสังข์ใส่ผ่า น้องท่านเกื้อกลอยสู้ส่งแฮง (สังข์). -
ขนงเมือง
แปลว่า : ขอบเขตเมืองเรียก ขนงเมือง อย่างว่า เคียดที่เขาขอบขั้นเป็นเขื่อนขนงเมือง (ฮุ่ง). -
ขนงห้อง
แปลว่า : เขตป่าหิมพานต์เรียก ขนงห้อง อย่างว่า เต็มขนงห้องหิมพานต์สวนอาจ (ขุนทึง). -
ขนัง
แปลว่า : แผลงมาจากขัง ผูกพันไว้ เรียก ขอดขนัง อย่างว่า แค้นแต่พระบาทเจ้าใจข้องขอดขนัง (สังข์). -
ขนัง
แปลว่า : เกี่ยวพัน เรียก ขนัง อย่างว่า ก็บ่แล้วที่ข้องขนังเกี้ยวกีดทวง (สังข์). -
ขนัง
แปลว่า : คับแค้น เรียก ขนัง อย่างว่า น้องอย่าข้องขนังแค้นคั่งทวงน้องเอย (ขูลู). -
ขนัง
แปลว่า : เจ็บแสบเรียก แสบขนัง อย่างว่า คึดแฮ่งฮ้อนแสนขนัง (สังข์). -
ขนัง
แปลว่า : ขังในใจเรียก ขนังอก อย่างว่า พระฮ่ำแล้วธรงโศกขนังอก (กา). -
ขนัน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ป่าชนิดหนึ่ง มีลูกโตคล้ายขนุน คู่กับขนุน เรียก ขนัน อย่างว่า ทุลังเลียนหมากขนุนขนันแป้น (กา).