ภาษาอีสานทั้งหมด 2447 - 2456 จาก 17431
-
ขอนดอก
แปลว่า : ท่อนไม้ผุ เรียก ขอนดอก อย่างว่า เห็นว่าขอนลอยน้ำอย่าคองตายว่าขอนดอก ลางเทื่อลงแช่น้ำหลายมื้อชี้บ่งใบ (ภาษิต). -
ขอบ
แปลว่า : เขต, แดน เขตเมืองเรียกขอบ อย่างว่า วางเมืองกว้างทั้งโทมสินส่วย ทุกขอบตั้งกองแก้วขาบถวาย (สังข์). -
ขอบ
แปลว่า : บอก, เล่า การบอกให้รู้เรียก ขอบ อย่างว่า ท้าวขอบน้องแล้วลวดเลยเซา (สังข์) เชื้อเชิญ เรียก ขอบ อย่างว่า เขาก็ปูนศาลสูงขอบเชียงเชิญยั้ง (สังข์) คอบก็ว่า อย่างว่า ไปให้ลามาให้คอบ (ภาษิต). -
ขอบ
แปลว่า : กรอบ ทำกรอบกระบุงเรียก ขอบกระบุง ทำกรอบตะกร้าเรียก ขอบกะต่า. -
ขอบ
แปลว่า : แห้งกรอบ ต้นข้าวที่แห้งจนกรอบ เรียก เข้าขอบ. -
ขอบเขิง
แปลว่า : ว่ากล่าวสั่งสอนเขยให้รู้สึกสำนึกผิดแล้วขอขมาโทษต่อพ่อตาแม่ยายเรียก ขอบเขิง. -
ขอบแขบ
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงเคี้ยวข้าวเขียบดังขอบแขบ. -
ขอม
แปลว่า : เขมร ชนชาติหนึ่งบนแหลมอินโดจีน เรียก ขอม เขมร ก็ว่า. -
ขอม
แปลว่า : คลุม เอาผ้าคลุมศรีษะ เรียก ผ้าขอมหัว. -
ข้อมหล้อม
แปลว่า : ลักษณะของสิ่งของที่กลมและสั้น เรียก ข้อมหล้อม เช่น ท้อนไม้เล็ก เรียก สั้นข้อมหล้อม ท้อนไม้ใหญ่ เรียก สั้นขุ้มหลุ้ม.