ภาษาอีสานทั้งหมด 2601 - 2610 จาก 17431
-
ชี้กา
แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง มีผลกลม เลาสุกมีสีแดง รสขมจัด กาชอบกิน ใช้ทำยาได้ เรียก ต้นหมากขี้กา. -
ขี้โกะ
แปลว่า : จิ้งเหลน จิ้งเหลนเรียก ขี้โกะ ขี้โก๋ ก็ว่า. -
ชี้ไก่เดือน
แปลว่า : นกมูลไถ ชื่อนกชนิดหนึ่งชอบกินไส้เดือนเป็นอาหาร เรียก นกขี้ไก่เดือน นกขี้กะเดือน นกขี้กะดักกะเดือนก็ว่า. -
ขี้ข้า
แปลว่า : ทาส -
ขี้ขาบ
แปลว่า : จะเข็บ, ตะเข็บ. -
ขี้เขิบ
แปลว่า : ดินโคลนตามหนองและทุ่งนาซึ่งแตกระแหง เรียก ขี้เขิบ ขี้เหิบ ก็ว่า. -
ขี้ควง
แปลว่า : รังของตัวแมลงชนิดหนึ่ง ในจำพวกชันโรง แต่ตัวโตกว่า ลักษณะแข็งเปราะ ใช้ทำใต้ได้ ตัวแมลงชนิดนี้เรียก แมงขี้ควง. -
ขี้คุย
แปลว่า : ทะนงตัวว่าสวยสดงดงามหรือเก่งกล้าสามารถอย่างนั้นอย่างนี้. -
ขี้งา
แปลว่า : ชื่อผ้าไหมชนิดหนึ่ง ใช้ไหมขาวกับไหมดำปนกัน เช่น เครือหูกเป็นไหมดำไหมที่ทอเป็นไหมขาว เมื่อสำเร็จแล้วจะเป็นสีขี้งาคือสีขาวกับสีดำปนกัน. -
ขี้เจีย
แปลว่า : ดินประสิว เรียก ขี้เจีย เหตุที่ได้ชื่อว่า ขี้เจีย เพราะผู้ทำขี้เจียนี้เขาเอาขี้เจีย คือขี้ค้างคาวมาต้มเกลือสินเธาว์ จึงเรียกชื่อว่าขี้เจีย เขาเอาขี้เจียมาทำเป็นบั้งไฟพลุบั้งไฟตะไล บั้งไฟโบด บั้งไฟจินาย บั้งไฟอีตื้อ บั้งไฟหมื่น บั้งไฟแสน.