ภาษาอีสานทั้งหมด 2853 - 2862 จาก 17431
-
แข้แหล้
แปลว่า : แผ่นไม้บางๆ วางไว้เรียก วางแข้แหล้ ถ้าสั้นๆ เรียก สั้นข้อหล้อ. -
โข
แปลว่า : คด โง โค้ง ลำน้ำที่คดเลี้ยวไปมา เรียก โข อย่างว่า ฮ้อยคดฮ้อยโค้งลำโขงยาวผ่าน พอมาเหลียวเห็นก้ำเมืองหลวงพระบางแจ้งขางข่าย เห็นแต่ภูเขาตั้งซ้ายล้ายเมืองนั้นอยู่กลาง (กลอน) -
โขกโหยก
แปลว่า : อาการที่ของเล็กและยาวตั้งไว้ เรียก โขกโหยก เช่น สูงโขกโหยก. -
โขง
แปลว่า : ช้างหัวหน้าฝูง เรียก ช้างโขง อย่างว่า เจืองพร่ำพร้อมฝูงบ่าวบานใจ คึดพอใจใช่รือมือสร้าง ทุกไทได้เงินทองแสนส่วย มีหมู่ช้างเทียมใกล้กล่อมโขง (ฮุ่ง). -
โขง
แปลว่า : คด โค้ง งอ สิ่งที่มีลักษณะคดโค้งเรียก โขง เช่น ประตูโขง งาช้างที่มีลักษณะโค้ง เรียก งาโขง อย่างว่า โต้นโต่งโขงงงงอน โต่งโต้นงายายาว (เวส). -
โข่ง
แปลว่า : โปร่ง โพรง สิ่งที่มีโพรงหรือโปร่งข้างในเรียก โข่ง เช่น กำไรเท้าที่โปร่งเรียก ก้องขาโข่ง กำไลแขนที่โปร่ง เรียก ก้องแขนโข่ง อย่างว่า ก้องแขนโข่ง ก้องแขนคนบ่มี ผู้สาวบ่ดีใส่ก้องแขนโข่ง (บ.). -
โข้ง
แปลว่า : หอยโข่ง ชื่อหอยชนิดหนึ่ง ขนาดใหญ่ เรียก หมากหอยโข้ง. -
โขด
แปลว่า : ดินหรือหินที่สูงขึ้นเป็นโคกเป็นเนิน เรียก โขด ถ้าเป็นดินเรียก โขดดิน เป็นหิน เรียก โขดหิน. -
โขนโชน
แปลว่า : ขาวโพลน คนแก่เถ้าผมขาวหมดทุกเส้น เรียก เถ้าโขนโชน อย่างว่า ทะล่วนพร้อมฝูงหมู่หมอโหร ยนยนยวงยื่นไปดูหน้า ใผผู้โขนโซนพุ้นยังพลอยกายลุ่ม อันนั้นเถ้าจ่าช้อนเวนเช้าบ่ทัน (ฮุ่ง). -
โขบ
แปลว่า : เปราะ ไม่เหนียว ใบตองที่แห้งเหี่ยวงอเข้าติดกัน เรียก ใบตองโขบ.