ภาษาอีสานทั้งหมด 3006 - 3015 จาก 17431
-
ควี่
แปลว่า : สยาย ผมที่ขอดไว้ แล้วคลี่ออกเรียก เกล้าคลี่ อย่างว่า ลางคนข้องพวงหนามเกล้าควี่ก็มี ลางพ่องซิ่นเขินเนื้อนั่งเปลือย (ฮุ่ง). -
ควี่วรรณ
แปลว่า : สดใส อย่างว่า ป่าวเพื่อนพร้อมฝูงนาคนาคี ยนยนยอยอยคำจ่ายแหวนขายแก้ว ราชควงตั้งเวสณฑ์ผาสาท ฝาต่อแก้วเฮืองเข้มควี่วรรณ (สังข์). -
คหัฐ
แปลว่า : คฤหัสถ์ ผู้ครองเรือน ผู้ครองเรือนมีลูกมีเมียเรียก คหัฐ อย่างว่า ลอนบ่เป็นประโยชน์แท้ผิดฮ่อมอวิสัย ควรกูไลนครเสียบวชสมณ์แสวงดั้น ผิจักเป็นคหัฐฮู้มีโพยพันเยื่อง เยียวจักแค้นคั่งไหม้หมองต้องตื่นมา (สังข์). -
คอ
แปลว่า : ส่วนแห่งร่างกายที่ต่อลำตัวเข้ากับศรีษะ เรียก คอ คนที่มีรสนิยมตรงกัน มีความรู้สึกนึกคิดเป็นอันเดียวกันเรียก คอเดียวกัน คอพอกน้อย เรียก คอเอิม คอพอกมากเรียก คอโต้ อวัยวะส่วนท้ายทอยต่อกับคอ เรียก คอต่อ คอต้นไม้ที่ต่อกับลำต้น เรียก คอปัด -
คอ
แปลว่า : ส่วนที่คอดของสิ่งของระหว่างตัวกับปาก เรียก คอ เช่น คอน้ำเต้า คอคนโท คอข้อง คอหม้อ คอขวด คอไห. -
คอก้าก
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง คอยาว เสียงร้องก้ากก้าก เรียก นกคอก้าก นกกระสาตัวผู้ ก็ว่า. -
คอก่าน
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง มีขนสีขาวรอบคอ เรียก นกคอก่าน. -
คองู
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง คอยาว เสียงร้องก้ากก้าก เรียก นกคองู นกกระสาตัวเมีย ก็ว่า. -
คอสอง
แปลว่า : ไม้อะเส ชื่อไม้เครื่องเรือนชนิดหนึ่งใช้ปิดคอเสา เรียก ไม้คอสอง. -
คอหอย
แปลว่า : ลูกกระเดือก.