ภาษาอีสานทั้งหมด 3597 - 3606 จาก 17431
-
แงว
แปลว่า : เสียงนกยูงร้อง อย่างว่า ฟังยินยูงแงวเฮฮ่อนเสียงเกาฟ้อน สังคาเค้านันเสียงสูรคู่จับง่าช้อนชมเหล้นส่งเสียง (ฮุ่ง). -
แง้ว
แปลว่า : เงี้ยว ชื่อชนเผ่าหนึ่งในประเทศลาวเรียก แง้ว อย่างว่า เบื้องฝ่ายใต้เชียงเทศจีนจามก็เถิง ภายกลางเถิงย่ายยองฝูงแง้วนามกรก้ำเขมขอมเมืองม่าน ก็เถิง ท่อไปน้าวนอกฟ้ามาส้องส่วยทอง (ฮุ่ง). -
แงวแงว
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่นเสียงนกยูงร้องหรือเสียงแกว่งโหวด ดังแงวแงวแห่น. -
แง่วแง่ว
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่นเสียงแมวตัวเล็ก ๆ ร้องดังแง่วแง่ว. -
แงะ
แปลว่า : แคะ, งัด แคะเปลือกไม้เรียก แงะเปลือกไม้. -
โง
แปลว่า : คด, โค้ง แขนคดเรียก แขนโง ทางโค้งเรียก ทางโง อย่างว่า ทางหลายเส้นตามใจชิเลือกไต่ มักเส้นโค้งโงเงี้ยวก็หากมี (กลอน). -
โง
แปลว่า : วกกลับ, หวนกลับ, อ้อม, เลี้ยว, วก เดินไปแล้ววกกลับ เรียก โง เดินอ้อมเรียก โง ยกหัวเรียก โงหัว อย่างว่า เพิ่นชังโตอย่างโงชังตอบ (ภาษิต). -
โง่
แปลว่า : หางหงส์, ช่อฟ้า เครื่องประดับหลังคาโบส์ ปราสาทราชมณเทียร เรียก โง่ ช้อฟ้า โงะ ก็ว่า อย่างว่า โง่คนอยู่ใต้ โง่ไม่อยู่เทิง (ภาษิต). -
โง่
แปลว่า : เขลา, โฉด, ไม่ฉลาด คนไม่ฉลาดเรียก คนโง่ ปกติของคนโง่จะไม่อยู่ปราสาทราชมณเทียร หรืออยู่ที่ไหน ต้องอยู่ภายใต้ของคนฉลาด. -
โงก
แปลว่า : ชะโงก ยื่นศีรษะให้โผล่ออกมาเรียก โงกหัว.