ภาษาอีสานทั้งหมด 3691 - 3700 จาก 17431
-
จอด
แปลว่า : พักชั่วคราว หยุด การหยุดชั่วคราวเรียก จอด อย่างว่า ศรีใสแก้วไปใดดั้นดุ่ง อวนเอย เชิญหม่อมมาจอดยั้งดอมเอื้อยอุ่นใจ แด่ถ้อน (สังข์). -
จอดจอด
แปลว่า : พูดพร่ำ พูดซ้ำซาก คนพูดไม่หยุดเรียก เว้าจอดจอด อย่างว่า เว้าจอดจอดบ่บอดกะห้าน (ภาษิต). -
จ้อดจ้อด
แปลว่า : เสียงดังจากการเอาเหล็กแดงขนาดเล็กจุ่มลงไปในน้ำ เสียงดังจ้อดจ้อด. -
จอดลอด
แปลว่า : สิ่งของที่มีปลายเรียวแหลมขนาดเล็ก เรียก จอดลอด ขนาดใหญ่เรียก โจดโลด. -
จ้อน
แปลว่า : กะจ้อน ชื่อสัตว์ชนิดหนึ่ง ในจำพวกกระรอกและกระแต หน้ายาวแหลม เรียก จ้อน กะจ้อน ก็ว่า อย่างว่า ยูงทองเปล้าตัวดีกี้ก่าง นกฮอกจ้อนทังไก้ลิ่นแลน (ฮุ่ง). -
จ้อน
แปลว่า : ถลก ถลกผ้าเรียก จ้อนผ้า อย่างว่า จ้อนผ้าขึ้นปกล่ามปลายตีน ถุยลุยลงลากขี้ดินจำก้น (เสียว). -
จอนจอก
แปลว่า : ลักษณะของผมที่ขมวดเป็นปมเล็กๆ เรียก จอนจอก อย่างว่า อี่จีนจิกอี่งัวเต็มคอก อี่จอนจอก อี่ฝักหลอกเต็มเฮือน (บ.). -
จอนจอ
แปลว่า : ลักษณะของคนที่นั่งงอมืองอเท้า คอยเทวดาฟ้าดิน พระอินทร์ พระพรหมมาโปรด ถ้าจะเปรียบก็เหมือนพวกนกเจ่า เจ้าของเก่า นั่งคอหดไม่ทำอะไร อย่างว่า นกเจ่าดั้งงอยฝั่งจอนจอ งอยอยู่ตอนกเต็นขี้จวก งอยอยู่บวกแม่นนกกะสา นกกะสาหากินเลียบฝั่ง (กลอน). -
จ่อนพ่อน
แปลว่า : ขาวโพลน คนที่มีเส้นผมขาวเหมือนปุยฝ้าย เรียก หัวขาวจ่อนพ่อน อย่างว่า ลางเถ้าเป็นคนเถ้าหัวขาวจ่อนพ่อน ยังเล่าเหาะห่อนแต้นเชิงชู้สวากเสนห์ (กาพย์ปู่). -
จอนฟอน
แปลว่า : พังพอน ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่งคล้ายกระรอก แต่โตกว่า เรียก จอนฟอน อย่างว่า ช่างมาติแถลงเว้าตีจอนฟอนเสียดงูเห่า ตีแหลวเสียดไก่น้อยปลาย่างชิตื่นแมว (ผญา).