ภาษาอีสานทั้งหมด 3701 - 3710 จาก 17431
-
จอบ
แปลว่า : แอบ ลอบ คอย ลอบลัก เรียก จอบ ลักกิน เรียก จอบกิน ดีท่อตนเดียวจรจอบเอาดายได้ ขุนมารคล้ำคนิงใจไห้ฮ่ำ ฮู้บ่พลั้งพระองค์เจ้าดาศศร (สังข์) ผีสางฮ้ายผกจอบกินหวาน บ่ท่อคนเฮาหลอนหลอกกินกันแท้ (ภาษิต). -
จอบ
แปลว่า : เครื่องมือขุดดินชนิดหนึ่ง มีด้ามยาวทำด้วยไม้ ใช้ขุดไร่ ขุดนา ขุดป่า ขุดดง ขุดกบ ขุดเขียด เรียก จอบ หมากจก ก็ว่า. -
จอบพอบ
แปลว่า : อาการหมอบคู้เท้าทั้งสองข้างเรียก หมอบจอบพอบ ถ้าไม่คู้เท้าเรียก หมอบ. -
จอม
แปลว่า : ยอด ที่สูงสุด คนที่มีอำนาจวาสนาสูง เรียกว่า ยอดคน ผู้ที่สูงสุดด้วยจรรยามารยาทข้อวัตรปฏิบัติหรือศีลธรรมเรียก สูงสุด. -
จ่อม
แปลว่า : ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยกุ้งหรือปลาตัวเล็กๆ หมักเกลือไว้ เวลาจะกินปรุงด้วยพริกขิงกระเทียมและข้าวคั่วจะมีรสอร่อย เรียก ส้มปลาจ่อม ส้มปลาน้อย ก็ว่า. -
จ่อม
แปลว่า : จุ่ม ตัก เอาเบ็ดไปดักในน้ำเพื่อให้ปลามาติดเบ็ด เรียก จ่อมเบ็ด. -
จ้อม
แปลว่า : แคบ หน้าผากแคบเรียก หน้าผากจ้อม อย่างว่า ญิงใดหน้าผากจ้อมผัวฮักแวนสนัด การเฮือนชานก็หากยังเฟือนฟ้าว (คำสอน). -
จ่อมก่อม
แปลว่า : สิ่งของที่เล็กกองไว้ มองเห็นในที่ใกล้ เรียก กองจ่อมก่อม ถ้าเป็นของใหญ่มองเห็นในที่ไกลเรียก กองจุ่มกุ่ม. -
จ้อมก้อม
แปลว่า : กองข้าวเปลือกหรือข้าวสาร กองเล็กเรียก กองจ้อมก้อม กองใหญ่เรียก กองจุ้มกุ้ม อย่างว่า อยู่ใกล้เกลือได้กินแต่ดั่ง อยู่ใกล้ครั่งย้อมครั่งบ่แดง นอนสะแคงกอดสาวบ่อุ่น สวดจุ้มบุ้มมืองุ้มบ่เถิง (ภาษิต). -
จอมเกษ
แปลว่า : จอมหัว ศิลป์ชัยเหนือกว่าสีโหและสังข์ทอง สีโหและสังข์ทองจึงเรียกศิลป์ชัยว่า จอมเกษ อย่างว่า เมื่อนั้นสังข์สั่งเจ้าจอมเกษกูหยุด ก่อนเถิ้น น้องจักเขียวคืนคุงจอบมันมารฮ้าย (สังข์).