ภาษาอีสานทั้งหมด 4311 - 4320 จาก 17431
-
เชียง
แปลว่า : ศักดิ์ที่ได้จากพระศาสนา ผู้ที่บวชเป็นสามเณร เมื่อลาสิกขออกไปเขาจะให้เกียรติโดยเรียกว่า เชียง เช่น เชียงสี เชียงสา เชียงมี เชียงมา เชียงเหมี้ยง. -
เชียง
แปลว่า : เฉลียวฉลาด ผู้มีความเฉลียวฉลาด ถึงจะไม่ได้บวชเขาก้เรียก เชียง คือ เป็นผู้มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด. -
เชียง
แปลว่า : เจ้าเมือง พระราชาหรือราชินี มักใช้คำแทนชื่อว่า เชียง อย่างว่า เมื่อนั้นภูวนาถฮู้ฮับขอบขานเชียง ฟังยินระบำบนเนืองนาคตีตามเฝ้า กลองเกาไค้ตุรีย์เสียงสูรปี่ นาคหนุ่มเปลื้องเพศเพี้ยงสาวซ้อยสอดสะเอง (สังข์). -
เชียง
แปลว่า : เมืองหลวงหรือเมืองสำคัญเรียก เชียง อย่างว่า เชียงหลวงล้นรุงรังล้านย่าน น้ำแผ่ล้อมระวังต้ายชั่วพัน ฮุ่งค่ำเช้าชาวเทศเทียวสะเภา อุดมโดยดั่งดาวดิงส์ฟ้า (สังข์). -
เชียง
แปลว่า : หญิงงามที่เจ้าเมืองคัดเลือกเอามาเพื่อเจริญสัมพันธไมตรี เรียก นางเชียง อย่างว่า เสด็จขาดใช้พลเดชโดยพลัน นำนางเชียงชู่เมืองมาพร้อม เกียงคำแท้เชียงทองแมนมิ่ง ก็มา เขาก็ชมชื่นเหลื้อมใสพร้อมเพิ่งบุญ (สังข์). -
เชียง
แปลว่า : นักบวชผู้ใหญ่เรียก เชียง อย่างว่า แม้นว่าองค์ประสงค์สร้างชีเชียงพรากไพร่ ก็ดี ข้าก็ขอขูดเกล้าธรงผ้าแผ่นขาวพระเอย (สังข์). -
เชียงเหียน
แปลว่า : ชื่อเมืองโบราณในวรรณคดีอีสาน เรื่อง ผาแดงนางไอ่ เมืองนี้ปัจจุบันเป็น บ้านเชียงเหียน อยู่ทิศตะวันออกเมืองมหาสารคาม มีถนนแจ้งสนิทผ่านกลางบ้าน อย่างว่า องค์อาวให้เชียงเหียนแข็งเขื่อน (ผาแดง). -
เชื่อ
แปลว่า : ไว้ใจ มั่นใจ เห็นจริง อย่างว่า เชื่อใจปากมันยากพี่น้อง เชื่อใจท้องมันแก่มถงเงิน (ภาษิต) คันแม่นจอมคุณเจ้ามีพิยานชอบเชื่อ จริงแล้ว พระจักปุนป่าวช้างพลพร้อมแอ่วเอา แท้แล้ว (สังข์). -
เชื้อ
แปลว่า : เชื้อสาย สิ่งที่เกิดสืบต่อกันไม่ขาดสาย เรียก เชื้อ เชื้อสาย ก็ว่า อย่างว่า เชื้อชาติช้างหางยาวสนุกแกว่ง เชื้อไก่กุ้มหางก้อมแกว่งบ่คือ (ภาษิต). -
เชือง
แปลว่า : ญาติผู้ใหญ่ เรียก เชือง อย่างว่า เมื่อนั้นพุ่งพุ่งพร้อมเชืองถ่าอาลวา แจนแลนจัดโสรจสรงสีล้าง ลางคนบายเอาผ้าใยบัวเลิงแลบ มาห่มเจ้าแพงช้างลูกจอม (ฮุ่ง).