ภาษาอีสานทั้งหมด 4339 - 4348 จาก 17431
-
ซ้ง
แปลว่า : ด้าน มุม อย่างว่า ตกตาได้ลงมือคั้นงมปลาหาเต่า เอาให้เหมิดซู่ซ้งลงให้เหมิดซู่ด้าน สาแล้วจั่งชิเชา (ผญา). -
ซ้ง
แปลว่า : ชื่อลาวในประเทศลาวจำพวกหนึ่ง ลาวจำพวกนี้เฉพาะผู้ชาย ชอบนุ่งผ้า ผ้านุ่ง เรียก ซ้ง โส้ง ก็ว่า ซ้งที่นุ่งชอบย้อมหรือจุบสีดำ เพราะนุ่งโส้งสีดำนี้ คนจึงเรียก ลาวโส้ง ไทยดำ ก็ว่า. -
ซงมง
แปลว่า : นั่งคอตกไม่พูดจาเรียก นั่งซงมง อย่างว่า นั่งซงมงซงตาตาย ป่านกะบ่ทอ ปอกะบ่ลอก ส่องปล่องเอี้ยมถ่มน้ำลายปิ๊ดปิ๊ด เฮ็ดโค็ยสั้นสะมิกิ (บ.). -
ซด
แปลว่า : เฉลียง เฉลียงเรือนเรียก ซดเฮือน เซีย มุงซด ก็ว่า อย่างว่า เข้าไปสู่มุงซดอาศรมบทศาลา (เวส). -
ซด
แปลว่า : สูบน้ำเข้าไปในปากเรียก ซดน้ำ เช่น ซดน้ำต้ม ซดน้ำแกง อย่างว่า แจงแวงน้ำทาวหาบ่เห็นต่อน ซดแต่น้ำคาแข้วแสม่งตาย (ภาษิต). -
ซดซด
แปลว่า : น้ำไหลรินเรียก ซดซด เช่น เลือดย้อยซดซด เหื่อไหลซดซด น้ำตาไหลซดซด อย่างว่า ซดซดน้ำตาหลั่งไหลตกตก (กา). -
ซ้น
แปลว่า : มารดา มารดาโบราณเรียก พระที่ซ้น คือ มารดาเป็นที่พึ่งของบุตรตั้งแต่วันเกิดจนถึงวันตาย ไม่ใช่พึ่งธรรมดาแต่เป็นการพึ่งพิเศษกว่าบุคคลอื่นๆ จึงเรียกเป็นพระที่ซ้น อย่างว่า ภูมีเยื้อนเยืองหาญหุมแม่ ขอแก่พระที่ซ้นสองเจ้าอย่าขวาง แด่ถ้อน (สังข์). -
ซ้น
แปลว่า : ซ่อน บัง ร่มไม้ชายคา เราอาศัยบังแดดบังฝน เรียก ที่ซ้น อย่างว่า สองอยู่ซ้นคึมป่าบังบด เฮียงมือเอาบุญคุณตื่มเป็นปราการแก้ว แลงงายได้ผาลาเล็มบ่าง บกพอกพร้อมยมหว้ากอกเกียง (สังข์). -
ซบ
แปลว่า : กาบกล้วยที่ใช้ห่อน้ำอ้อยหลายๆ ก้อนเข้าด้วยกัน เรียก ซบน้ำอ้อย ถุงผ้าสำหรับห่อบาตรเรียก ซบบาตร กาบหมากหรือกาบใบไผ่ที่ทำเป็นฝักมีด เรียก ซบมีด ผ้าที่เย็บเป็นปลอกหมอนเรียก ซบหมอน. -
ซบ
แปลว่า : ฟุบลง การก้มหัวลงแล้วยกเท้าของผู้ที่เคารพไว้บนหัวเรา เรียก ซบตีน อย่างว่า ฮ้องไห้ขาดสยบ ซบกับตีนจ่วงใจ้เอาบาทไท้ทูลผม ยินปรารมภ์ลำบาก คึดยากด้วยดอมท้าวบาบ่าวบ่เมือเมือง ประนมมือเนืองทังสิบนิ้ว ตั้งไว้เหนือหว่างคิ้วว่าข้าน้อย ไหว้สาธุการ (เวส-กลอน).