ภาษาอีสานทั้งหมด 4415 - 4424 จาก 17431
-
ซ้อย
แปลว่า : ทีหลัง สุดท้าย อย่างว่า บัดนี้ข้าจักปุนแต่งตั้งไขชาตก์แปลธรรม ก่อนแล้ว เป็นที่ยูแยงเถิงพร่ำเพ็งภายซ้อย จตุโลกาล้ำไอศวรแสนทีป กับทังครุฑนาคเหน้านางท้าวเทพคุณ (สังข์). -
ซ้อย
แปลว่า : ขาวผ่อง อย่างว่า กกก่องแก้มปรางซ้อยชอบตู ยามเมื่อพิเศษแย้มเยาวราชหุมหัว ฮ่อนั้น ขวัญเฮียมโฮมเฮียกตอมเต็มเนื้อ (ผาแดง). -
ซ้อย
แปลว่า : ไพเราะ อ่อนหวาน อย่างว่า นางก็พลางภูมีว่าลืมยังซ้อง ขอหลานแก้วคืนเมือสามเล่า นางก็ฮ้องฮ่ำไห้เสียงซ้อยสั่งผัว (สังข์) ทุกปากช้างรินสิ่งงัวควาย ผีก็ดาปุนปองคู่เคยเทียมท้าวแลลูก เจ้าแม่ปีปายสร้างแสนนาหอมไพร่ นั้นเนอ ใจอ่อนน้าวกล่าวข้อแขซ้อยซู่อัน (ฮุ่ง). -
ซ้อยง้อย
แปลว่า : เอียงมาก อย่างว่า ชื่อว่าโลกีย์กว้างเมืองคนมันบ่เที่ยง มีแต่เงี่ยงซ้อยง้อยคือค้อยตลิ่งของ (กลอน). -
ซ้อยม้อย
แปลว่า : อาการของคนเมื่อยล้ำ นอนนิ่งเรียก เมื่อยซ้อยม้อย. -
ซ้อยล้อย
แปลว่า : อาการที่สิ่งของเรียงเป็นระเบียบเรียก ซ้อยล้อย เช่น นังเฮียงกันซ้อยล้อย นอนเฮียงกันซ้อยล้อย เหยียดขาไปทางเดียวกันซ้อยล้อย. -
ซอลอ
แปลว่า : มุงดู เฝ้าดู เช่น เมื่อเกิดไฟไหม้วิ่งไปมุงดู เรียก ยืนซอลอ ยืนออ ก็ว่า. -
ซ่อล่อ
แปลว่า : มุงดู เฝ้าดูโดยไม่ช่วยเหลืออะไรเรียก ยืนซ่อล่อ ยืนซ่อล่อแซ่แล่ ก็ว่า. -
ซะ
แปลว่า : กระจาย เช่น วางสิ่งของไม่เป็นระเบียบเรียก วางซะ ซะซาย ซะซายยายยัง ก็ว่า. -
ซะคอง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใบคล้ายใบพุทรา ใบไม่มีขน ลำต้นและกิ่งมีหนาม มีกาบแข็ง เรียก หนามซะคอง หนามคอม ก็ว่า.