ภาษาอีสานทั้งหมด 4425 - 4434 จาก 17431
-
ซะคอง
แปลว่า : หินชนิดหนึ่งอยู่ตามชายน้ำที่ไหลเชี่ยว ลักษณะกลมเหมือนผลซะคอง เรียก หีนซะคอง อย่างว่า บ่แม่นแนวทรายผงแฮ่ซะคองแคมน้ำ (บ.). -
ซะงะ
แปลว่า : อาการนั่งถ่างขาของผู้ใหญ่ เรียก นั่งซะงะ ถ้าเด็กเรียก นั่งซะแงะ. -
ซะง้า
แปลว่า : ปีมะเมีย ปีมะเมียโบราณเรียก ปีซะง้า. -
ซะง้า
แปลว่า : ชื่อเห็ดชนิดหนึ่ง ดอกใหญ่หลังดำ กินไม่ได้ เรียก เห็ดซะง้า อย่างว่า เห็ดซะง้าดอกใหญ่หลังดำ มันเคยทำคนตายหลายเทื่อ ใผบ่เชื่อให้ลองชิมดู (บ.). -
ซะงาบ
แปลว่า : อาการหายใจยาว เหมือนปลาเมาน้ำเพราะถูกคนกวนให้ขุ่น เรียก หันใจซะงาบ งาบงาบ ซะงาบซะเงย ก็ว่า. -
ซะซ่อน
แปลว่า : งาม สดใส คนที่มีรูปร่างหน้าตาสดใสเรียก ซะซ่อน อย่างว่า ดูราชายฮามดั้นแดนใดมาฮอด เฮานี้ ซะซ่อนหน้าขาวแจ้งส่องใส (สังข์). -
ซะซะ
แปลว่า : อาการที่น้ำไหลเป็นหยดๆ เรียก ไหลซะซะ เช่น เลือดไหลซะวะ เหื่อไหลซะซะ. -
ซะซาย
แปลว่า : กระจัดกระจาย อย่างว่า ฝันคืนนี้ฝันว่าไฟลามไหม้กอกยาพันเถิงปาก เฮียนก็คากแก่งแก้ กอกยาฟ้งซะซาย (ผญา). -
ซะบู
แปลว่า : ไม้คานที่ทำด้วยไม้แก่น สำหรับหาบข้าวเป็นกระสอบ หรือหาบสิ่งของไปขายที่ไกล เรียก ไม้คานซะบู. -
ซะบู
แปลว่า : ปืน ปืนโบราณเรียก ซะบู อย่างว่า ฟังยินเสียงซะบูก้องเภนีเตินป่าว พุ้นเยอ (ขูลู).