ภาษาอีสานทั้งหมด 4435 - 4444 จาก 17431
-
ซะพาด
แปลว่า : สะพรั่ง พรั่งพร้อม อย่างว่า สะพาดพร้อมเถิงที่เตินขวาง ดากันปลงเงินคำค่าแสนสมแก้ว (ฮุ่ง). -
ซะพุม
แปลว่า : พร้อมพรั่ง อย่างว่า ซะพุมพร้อมต้นต่ำตีนจำก็มี เอ็งชัญเขียวแข่งนิลนางย้อม ดำดวนดั้วดวงหอมล้นที่ ก็มี ยามเมื่อลมแกว่งเปื้อง ไกวค้อมกลิ่นหอม (ฮุ่ง). -
ซะเพิก
แปลว่า : สะพรั่ง อย่างว่า ซะเพิกพร้อมฝูงไพร่เงินยาง แองคอนกลอยกล่าวพวงขาพ้น ฮมฮมเมี้ยนปุนทางไทแขก ข้าท่านท้าวธรรม์ต้นแต่งตอม (ฮุ่ง). -
ซะเพือก
แปลว่า : งาม สดใส ต้นไม้ที่ขึ้นสูงเรียงรายงามสดใสเรียก ซะเพือก เจือกเพือก ก็ว่า. -
ซะมาบ
แปลว่า : ฟ้าแลบ เช่น เมื่อฝนจะตก จะเกิดฟ้าร้องและฟ้าแลบแปบปาบ เรียก ฟ้าซะมาบ ฟ้าแมบ ฟ้าแลบ ก็ว่า อย่างว่า ฟ้าซะมาบเหลื้อมฝนล้นหลั่งลง (กา). -
ซะเร
แปลว่า : จรจัด ซัดเซพเนจร ผู้ที่ไม่มีที่พักพิงอิงแอบ เป็นคนเกกมะเหรกเกเร เรียก ชายซะเร อย่างว่า ดูราผู้ชายซะเรเดินเทศ เจ้าโลกกว้างซิเดินดั้นดุงใด (กา). -
ซะลาบ
แปลว่า : ตั้งเรียงราย เป็นแถวแนว ต้นไม้ที่เรียงราย มองดูมากมายก่ายกอง เรียก ซะลาบ ซาบลาบ ก็ว่า อย่างว่า ซะลาบพร้อมสุภราชทัวระพี ยนยนประดับหลั่งไปเป็นถ้อง แต่นั้นดูจวนย้ายภูมีเสด็จยาตร กองลูกท้าวแดงเหลื้อมหลั่งไป (ฮุ่ง). -
ซะล้าย
แปลว่า : เรียงราย ต้นไม้ที่ขึ้นเรียงรายแลดูสวยงาม เรียก เลียนซะล้าย หรือเสื่อที่ปูเรียงกันแลดูสวยงาม เรียก เลียนซะล้าย อย่างว่า เขาก็ปูลวดพื้นเลียนซะล้ายลวดลาย (กา). -
ซะเล
แปลว่า : ทะเล, มหาสมุทร แม่น้ำใหญ่หรือมหาสมุทร คนโบราณเรียก ซะเล อย่างว่า มีแต่คอยแซ่น้ำจมปิ้งอยู่ซะเล (ผาแดง). -
ซะแลบ
แปลว่า : ละเอียด อ่อน เช่น เด็กที่นอนเรียงกัน เรียก ซะแลบ อย่างว่า ซะแลบเนื้อเกลี้ยงกล่อมกันหลับ ดีแต่ฮองฮองเดือนเฮื่อเฮืองในฟ้า (ฮุ่ง).