ภาษาอีสานทั้งหมด 4611 - 4620 จาก 17431
-
โซ้
แปลว่า : เบี้ยว บิด เช่น ขันปากเบี้ยวหรือบิด เรียก ขันปากโซ้. -
โซกโลก
แปลว่า : ตะกร้าหรือกระบุงใบใหญ่ สานให้สูงและชัน เรียก ชันโซกโลก. -
โซเซ
แปลว่า : คนเดินไม่ตรง เช่น คนเมาเหล้าเดินโซเซไปมา. -
โซด
แปลว่า : อีเก้งตัวผู้เรียก ฟานโซด. -
โซด
แปลว่า : เลย ทีเดียว เช่น เลยแล้ว เรียก โซดแล้ว โลด ลวาด ก็ว่า อย่างว่า พะวงพั้วเจ้าผู้หมากพร้าวเหิ่ม ฝนตกลินเซิมเซิม มันโซดหย่อนแต่แซงอยู่โอ้นโต้น (กลอน). -
โซน
แปลว่า : ผ้าผูกเชิงติดกัน สำหรับใส่สิ่งของสะพายไว้ข้างหลัง เรียก โซน พวกข้านิยมใช้จนพูดกันติดปากว่า ข้าพายโซน พวกข้านิยมใช้โซน พวกลาวนิยมใช้ถุง. -
โซ่น
แปลว่า : เด็กเป็นซางมีอาการผอมเหลืองพุงโร เรียก ท้องโซ่น อย่างว่า นกอี่แก้วเอี้ยงโซ่นสังกา (ขุนทึง). -
โซ่น
แปลว่า : ขุดโค่น เช่น ขุดต้นโค่นเหง้าเรียก โซ่น อย่างว่า โซ่นออกแล้วถมให้ฮาบงาม (เวส). -
โซม
แปลว่า : พยุง ประคอง อย่างว่า พระฮ่ำแล้วโซมน้อยออกแพ (กา). -
โซม
แปลว่า : กอด อุ้ม กอดหรืออุ้มเรียก โซม อย่างว่า นางก็โซมเอาหลานใส่เพลาแพงล้ำ ลำลำนิ้วทวยคีงโลมลูบ จิตหล่าหล้มคนิงฮ้อนฮอดลุง (สังข์).