ภาษาอีสานทั้งหมด 4666 - 4675 จาก 17431

  • ด้วมด้วม
    แปลว่า : ต้วมเตี้ยม อาการที่เต่าคลานไปช้าๆ เรียก คลานด้วมด้วม.
  • ดอ
    แปลว่า : ข้าวที่แก่เร็ว เรียก เข้าดอ ถั่วที่ออกผลเร็ว เรียก ถั่วดอ ชายที่ยังเด็กแต่งตัวเหมือนชายหนุ่ม เรียก บ่าวดอ.
  • ด่อ
    แปลว่า : โผล่ออก ยื่นออก สิ่งที่ยื่นออกมาถ้าเป็นของเล้กเรียก ด่อ ก่อด่อ จ่อด่อ ก็ว่า.
  • ดอก
    แปลว่า : สิ่งที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่งเรียก ดอก เช่น ดอกมี้ ดอกม่วง ดอกจำปา อย่างว่า ดอกเกตแก้วก้านก่องชะเลเต กกหนึ่งเซ กกหนึ่งซ้ายเมี้ยนไว้ให้อ้ายสามปีปลายชิได้บ่ (ผญา).
  • ดอก
    แปลว่า : ขาว เช่น วัวหางขาวเรียก งัวหางดอก คนผมขาวเรียก คนหัวดอก.
  • ดอก
    แปลว่า : เป็นคำใช้ท้ายประโยคคำพูด เช่น บ่แม่นดอก แบ่กินดอก บ่ไปดอก เฮ็ดบ่เฮ็ดกะบ่เป็นหยังดอก.
  • ดอก
    แปลว่า : เปล่าๆ เช่น เป็นทิตย์เป็นจารย์ก็เป็นดายดอก ไม่สมศักดิ์ศรี กินอาหารไม่มีกับ เรียก กินดายดอก กินในดอก ก็ว่า.
  • ดอกซ้อน
    แปลว่า : ดอกมะลิ ดอกมะลิเรียก ดอกซ้อน อย่างว่า เจ้าสังปลุกดอกช้อนชอนดอกบัวบก กกบ่ทันฝังแหน้นสังมาจีจูมดอก ฮากบ่ทันหยั่งพื้นสังมาปลิ้นป่งใบ (ผญา).
  • ดอง
    แปลว่า : ส่วนที่แข็งหุ้มหลังสัตว์ เรียก ดอง เช่น ดองเต่า ดองกะปู ดองปลาฝา.
  • ดอง
    แปลว่า : การสมสู่อยู่ร่วมกันของชายหญิง เรียก การกินดอง.