ภาษาอีสานทั้งหมด 4721 - 4730 จาก 17431
-
ดา
แปลว่า : ฟัน แทง กำดาบฟันแทงเรียก ดาเผลียง อย่างว่า ท้าวบ่ยั้งกำดาบดาเผลียง (กา). -
ดา
แปลว่า : เสร็จเรียบร้อยเรียก ดาเมี้ยน อย่างว่า ม้าแอบคุ้นคอสอดสะเนียนทอง นายนักการเขาแต่งดีดาเมี้ยน (สังข์). -
ดา
แปลว่า : ระวัง รักษา อย่างว่า ท้าวใหญ่น้อยเสเนศดาระวัง (กา). -
ดา
แปลว่า : มาก หลาย มากหลายเรียก ดาล้น อย่างว่า คนดาล้นหลายพันแหนแห่ ช้างเสบต้องกระดิงก้องคื่นเค็ง (สังข์). -
ดา
แปลว่า : เที่ยวรอบเมือง เรียก ดาล้อม อย่างว่า พอเมื่อหอมขุนได้เฮียงเฮาตั้งแต่งวันใด ให้ฮีบป้องแปดด้านดาล้อมเลียบนคร (สังข์). -
ดา
แปลว่า : สะเทือน สะท้าน อย่างว่า ผ่อเห็นพังพลายขึ้นดอยแดนดาสนั่น บ่ฮู้กี่หมื่นฮ้อยระวังเจ้ามืดมัว (สังข์). -
ดา
แปลว่า : คลอดลูกเรียก ดาออก อย่างว่า เหิงนานล้ำกำเดือนดาออก (กา). -
ดา
แปลว่า : สว่าง สุกใส สว่างสุกใส เรียก ดาเฮื่อ อย่างว่า ฮงฮงแก้วโคมแดงดาเฮื่อ พื้นฮาบเพี้ยงผาล้านล่วงสบาย (สังข์). -
ดา
แปลว่า : จัด เตรียม จัดเตรียมเรียก ดาดี อย่างว่า เมื่อนั้นสะพรั่งพร้อมขานชอบดาดี ปุนนางเชียงซู่เมืองมาน้อม ภูธรท้าวธรงธรรมขานขอบ ผ่อเห็นจันทร์ล่วงล้านยวงพ้นพาดดอย (สังข์). -
ด่า
แปลว่า : ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่นด้วยคำหยาบช้าเลวทรามเรียก ด่า อย่างว่า ลางเถ้าวาจาต้านคำใดตั้งแต่ด่า หน้าบ่ทันส่วยล้างกุมป้อยด่าแต่หลาน (กาพย์ปู่).