ภาษาอีสานทั้งหมด 5031 - 5040 จาก 17431
-
ตั่ง
แปลว่า : ไม้ที่ตัดเป็นท่อนๆ สำหรับนั่ง เรียก ตั่ง ที่นั่งทำเป็นขา มีพนักพิง เรียก ตั่ง ตั่งอี้ ก็ว่า อย่างว่า คันได้นั่งตังอี้อย่าฟ้าวเปิบใจหัว ย้านแต่มันพาพังสั่งกันบ่ทันแล้ว (ย่า). -
ตั้งตุ่น
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่ง เรียก เครือตั้งตุ่น. -
ตังบี้
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง มีผลขนาดมะยม แต่ไม่มีแฉกยางเหนียว ใช้กินได้ ยางใช้ติดจักจั่นและแมงอีได้. -
ตังวาย
แปลว่า : ของถวาย ก. ให้, ถวาย (ข.). -
ตังเสี้ยน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เป็นไม้ขนาดเล็ก ลำต้นและใบสีหม่น เรียก ต้นตังเสี้ยน. -
ตังอาบ
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นตังอาบ. -
ตังโอ
แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่ง ใบเล็กหนา มีกลิ่นหอม เรียก ผักตังโอ. -
ตัณหา
แปลว่า : ความอยากได้ ความเสน่หา อย่างว่า ตัณหาฮักลูกเหมือนดั่งเชือกผูกคอ ตัณหาฮักเมียเหมือนดังปอผูกศอก ตัณหาฮักเข้าของเหมือนดั่งปลอกสุบตีน ตัณหาสามอันนี้มาขีนให้เป็นเชือก ให้กลิ้งเกลือกอยู่ในวัฏฏะสงสาร (เวส). -
ตัน
แปลว่า : ไม่ทะลุเรียก ตัน เช่นคิดไม่ออกเรียก ตันใจ ยิงไม่ออกเรียก ตันปืน บังหน้าเรียก ตันหน้า อย่างว่า เถิงผากว้างวงศ์ระวังเมฆ ผาใหญ่ตั้งตันหน้าโยชน์ยาว (สังข์). -
ตั้น
แปลว่า : อวบอั๋น แน่น คนที่มีร่างกายอวบอั๋น เรียก แข้นอั้นตั้น.