ภาษาอีสานทั้งหมด 6421 - 6430 จาก 17431
-
ประการ
แปลว่า : อย่าง ชนิด อย่างว่า แต่นั้นพุ่งพุ่งพร้อมพลพวกแนวนาง มีเทียนทองขาบถวายถวิลซ้อง ฟังยินทมทมก้องตุริยาพิณพาท ภูเบศรเจ้าลุ่มฟ้าหายฮ้อนซู่ประการ (สังข์). -
ประกาศ
แปลว่า : แจ้งให้ทราบทั่วไป ป่าวร้อง อย่างว่า อุบประกาศไว้ตั้งแต่งเป็นสองกลางชานมนก่ายลินตกต้อง ทันที่ฮองฮองเหลื้อมทุงลายคำคาด แห่งนั้น ง้อมอยู่ย้องประสงค์เอ้เมื่อแลง (ฮุ่ง). -
ประกิด
แปลว่า : ประกอบ ประกับ ประดับ อย่างว่า ประดับเครื่องพร้อมแถวถี่ถันงาม พรายพรายใสส่องคำเงาแก้ว จอมก็ตามคลองเบื้องบูฮาณเถ้าเก่า แต่งเครื่องแล้วหลายฮ้อยเฮื่อคำ (ฮุ่ง). -
ประคด
แปลว่า : เครื่องคาดเรียกประคด คาดเอว เรียก ประคดแอว คาดอกเรียก ประคดอก. -
ประโคน
แปลว่า : สายรัดจากใต้สัปคับ (แหย่งช้าง) ไปที่อกช้าง หลังขาหน้าแล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและหน้าขาหลังไปจากสายชนักที่คอช้าง อย่างว่า ประกอบช้างตัวอาจซาวสาร ยอปันพอเกิ่งใจจงให้ นายครวญห้างประโคนทองทังคู่ ซัดแทบใกล้โฮงฮ้านเฮ่งนัน (ฮุ่ง). -
ประจง
แปลว่า : บรรจง ทำให้ดี ผจง ก็ว่า อย่างว่า พี่ก็อดอยู่ถ้าเยื้อนยากเททวง เยียวว่าขวัญเฮียมออนเพื่อประจงเถิงน้อง ดวงมโนห้อยหนอวนอันประเสริฐ ลอนว่ามาอยู่พร้อมเฮียงห้องดั่งฝัน (ฮุ่ง). -
ประจญ
แปลว่า : ต่อสู้ สู้รบ ผจญ ก็ว่า อย่างว่า พระจักผจญมันแท้ในคืนมื้อค่ำ วันนี้หนีบ่ม้มเวรฮ้ายฮอดพระองค์ (สังข์) ค่างค่างเบื้องอ้ายก่ำกวนยิง แองคอนประจญเกิบกลกวนต้อง ฮมฮมเพี้ยงดินนิงจักหว่า เขาพี่น้องเนืองสู้ช่อยอาว (ฮุ่ง). -
ประจวบ
แปลว่า : ประสบ พบ เห็น อย่างว่า ประจวบได้ฃัยฤกษ์มหาดิถี อังคารแข็งชอบยามแวนแจ้ง นาทีล้ำเถิงแถใล้ฮุ่ง นางก็ประสูติแก่นแก้วงามแม้งลูกแม่น (ฮุ่ง). -
ประจำ
แปลว่า : เป็นปรกติ เสมอ เช่น มาเป็นประจำ นั่งเป็นประจำ อย่างว่า ทั้งสิบนี้ทศพิธราชธรรม ใผผู้เป็นราชาครอบครองเมืองบ้าน มีธรรมนี้ประจำใจใช้ช่วง ก็จักหายเดือดฮ้อนเมืองบ้านชุ่มเย็น (สังข์). -
ประจำเมือง
แปลว่า : ชื่อดาวพระศุกร์ที่ขึ้นในเวลาหัวค่ำ.