ประโคน ภาษาอีสาน

ประโคน แปลว่า สายรัดจากใต้สัปคับ (แหย่งช้าง) ไปที่อกช้าง หลังขาหน้าแล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและหน้าขาหลังไปจากสายชนักที่คอช้าง อย่างว่า ประกอบช้างตัวอาจซาวสาร ยอปันพอเกิ่งใจจงให้ นายครวญห้างประโคนทองทังคู่ ซัดแทบใกล้โฮงฮ้านเฮ่งนัน (ฮุ่ง).

ประโคน ภาษาอังกฤษ : girth (strap) which holds howdah in place on elephant.