ภาษาอีสานทั้งหมด 6541 - 6550 จาก 17431
-
ปักษี
แปลว่า : สัตว์มีปีกคือ นก (ส.) อย่างว่า หลิงเห็นไม้มุ่งดั้วคงมืดมุงสี พุ้นเยอ วาโยเผลียงฟาดแปนปิวเปื้อง ฟังยินแจนแวนฮ้องปักษีเขาแขก คอยหมากไม้เมิลชู้เสียดเสียง (สังข์). -
ปัจฉิม
แปลว่า : ทิศตะวันตก (ป.). -
ปัด
แปลว่า : กวาด กวาดเรือนเรียก ปัดเฮือน. -
ปัดกึ่ง
แปลว่า : ผลัก อย่างว่า เขาก็ปัดกึ่งก้อนคำล้านใส่เหว (สังข์). -
ปัดขอด
แปลว่า : หมด สิ้น ตายหมดสิ้น เรียก ตายปัดขอด อย่างว่า บัดนี้พงษ์พันธุ์เชื้อตายมวลปัดขอด (กา). -
ปัตติหย้าง
แปลว่า : ลูกปัดที่ทำด้วยหินโมรา มีสีแดง เรียก ลูกปัดปัตติหย้าง. -
ปัทมราช
แปลว่า : พลอยสีแดง ทับทิม อย่างว่า ชื่อว่าปัทมราชล้วนมณีโชติแสงใส ยามเมื่อโพยภัยมีแกว่งสีแสงกล้า เป็นกงกั้งนครเฮาฮ้อยเซ่น มาแล้ว คุณไป่มีหมื่นแม้งพระคุณแก้วแม่เมือง พี่แล้ว (สังข์). -
ปัน
แปลว่า : แจก แบ่ง อย่างว่า ฮื่นฮื่นถ้วนตั้งแต่งเผือนควาย เลียนชามจีนแจกแกงแกมส้า กินงายแล้วเทปันทุกหมู่เขาคว่าง ข้าเจืองท้าวชื่นบาน (ฮุ่ง). -
ปั่น
แปลว่า : ตี ตีฆ้อง เรียก ปั่นฆ้อง อย่างว่า ค้อนปั่นฆ้องฮางใหญ่ประดับเสียง (ฮุ่ง). -
ปั้น
แปลว่า : นิ้วมือที่กำรวมกันเข้าเรียก กำปั้น ข้าวเหนียวที่ปั้นเป็นก้อนๆ เรียก ข้าวเหนียวปั้น ตะคริวเข้าน่องเรียก บีแค่งปั้น ตะคริวเข้าท้องเรียก ท้องปั้น.