ภาษาอีสานทั้งหมด 6886 - 6895 จาก 17431
-
ผี่
แปลว่า : ชื่อลำห้วยแห่งหนึ่งอยู่ในเขตอำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี ในวรรณคดีอีสานเรื่อง คชนาม กล่าวถึงพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นช้างชื่อ คชนาม เมื่อคชนามพาแม่ไปตามหาพ่อถึงสถานที่แห่งหนึ่งแล้วหยุดพักขุดเอาเผือกมัน แม่ถูกยักษ์ทำร้าย คชนามต่อสู้กับยักษ์ได้ชัยชนะ ยักษ์จึงให้ขุมคำที่ตนเฝ้ารักษาแก่คชนาม (บ้านขุมคำยังมีปรากฏอยู่ในปัจจุบัน) คชนามได้คำก็หาบมาจนถึงลำห้วยแห่งหนึ่งจึงเปิดดู ห้วยนั้นชื่อห้วยผี่ คำว่าผี่คนสมัยใหม่ไม่เข้าใจจึงเปลี่ยนเป็นห้วยทีจนบัดนี้. -
ผี่
แปลว่า : คลี่ออก เรียก ผี่ออก เปิดออกเรียก ผี่ออก เช่น ผี่ตา เป็นต้น. -
ผีก
แปลว่า : ปลีกหรือหลีก เรียก ผีก อย่างว่า ทวายทองเค้าคณาหลวงเหลียวผ่อ มอมม่ายเต้นตามผู้ผีกไกล (สังข์). -
ผีก
แปลว่า : ปลีกหรือหลีก เรียก ผีก อย่างว่า ทวายทองเค้าคณาหลวงเหลียวผ่อ มอมม่ายเต้นตามผู้ผีกไกล (สังข์). -
ผีด
แปลว่า : เปรียว ไว เล็ก เช่น แย้ตัวเล็กเรียก แย้ผีด ปีด ก็ว่า. -
ผีดหลีด
แปลว่า : ไปอย่างไว เช่น แย้ไปอย่างไว เรียก แย้ผีดหลีดไป ถ้าเป็นสัตว์ตัวใหญ่ เรียก ผูดหลูด. -
ผึ่ง
แปลว่า : ตาก ผ้าตากแดดเรียก ผ้าผึ่งแดด. -
ผืน
แปลว่า : เป็นลักษณะนามของวัตถุแบบบาง เช่น ผ้า เสื่อ. -
ผือ
แปลว่า : ปรือ ชื่อพืชชนิดหนึ่ง ชอบเกิดในน้ำใช้ทำสาด เรียก สาดผือ บ้านที่เอาชื่อผือไปตั้งก็มี เช่น บ้านผือ บ้านหนองผือ. -
ผุ
แปลว่า : เปื่อย ยุ่ย ปรุ.