ภาษาอีสานทั้งหมด 6946 - 6955 จาก 17431
-
แผ่
แปลว่า : เรี่ยไร ขอ ขอหรือเรี่ยไรเรียก แผ่ เช่น แผ่ข้าวของเงินทอง เอามีดแหวะใส้เรียก แผ่ เช่น แผ่กบ แผ่เขียด ขยายอาณาเขตออกไปเรียก แผ่อาณาเขต ขยายอำนาจเรียก แผ่อำนาจ อย่างว่า ซ้ำเกิดขึ้นมายิ่งเหลือหลาย ตัวเดียวพอแผ่เป็นเจ็ดท้าว (สังช์). -
แผก
แปลว่า : แปลก ต่าง สิ่งที่แปลกหรือต่างกันเรียก แผก อย่างว่า ใผหากคึดแผกข้อแขอ่อนโอยชามดั่งนั้น (ฮุ่ง) ฝูงใดคึดต่างข้อแขแผกผิดคลอง เมาสุราแว่นวองแวนเว้า เป็นขุนแล้วยังคลองตกต่ำ ชื่อว่าแนวพ่อเข้าลุ่มฟ้าเพิงเว้นว่องไกล (ฮุ่ง). -
แผง
แปลว่า : แปรง สิ่งที่มีลักษณะแข็งเหมือนแปรงสีฟัน เรียก แผง เส้นขนที่คอหมูเรียก แผงหมู เส้นขนที่คอม้าเรียก แผงม้า หนูที่มีขนยาวเรียก หนูแผง. -
แผ่งแผ่ง
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่นเสียงเคาะแผ่นเหล็กบางๆ ดังแผ่งแผ่ง แป่งแป่ง ก็ว่า. -
แผด
แปลว่า : เผา สุม สิ่งที่เผาหรือสุมอยู่ในใจเรียก แผด แผดเผา เผาแผด ก็ว่า อย่างว่า ใจกระสันฮ้อนในมโนเผาแผด (กาไก). -
แผดแผด
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงคนร้องดังจนแสบหู อย่างว่า พากันแผดแผดฮ้องโฮเต้นเผ่นไป (ผาแดง). -
แผน
แปลว่า : แบบ อย่าง ตำรา เช่น แบบที่เขียนโดยจำลองจากพื้นที่จริง บอกภูมิประเทศและสิ่งของที่เกิดในที่นั้น เรียก แผนที่ แบบที่เขียนย่อหรือขยายของจริง เช่น เรือน ตึก เรียก แผนผัง. -
แผ่น
แปลว่า : สิ่งของที่บางๆ แบนๆ เช่น กระดาษ เรียก แผ่นกระดาษ เป็นผ้า เรียก แผ่นผ้า หมอดูที่ดูโดยอาศัยรูปในแผ่นผ้าแล้วทายเหตุการณ์ต่างๆ ได้เรียก หมอดูแผ่นผ้า, -
แผนก
แปลว่า : ส่วน ตอน พวก หมู่ การจัดสิ่งของแต่ละอย่างรวมกันไว้เป็นพวก เช่น บัญชีก็รวมไว้แผนกหนึ่ง เครื่องใช้ก็รวมไว้แผนกหนึ่ง เรียก แผนก. -
แผแผ
แปลว่า : พูดเสียงดังแหวแหว เรียก แผแผ อย่างว่า ผู้ผ่านท้าวขานสิ่งสามนาย แผแผเสียงมอบแหวนทังผ้า อันนี้พอแหนให้ภูธรฮู้ฮ่าง เขาปิ่นหน้าชมแล้วเกิ่งตน (ฮุ่ง).