ภาษาอีสานทั้งหมด 7045 - 7054 จาก 17431
-
เฝือน
แปลว่า : แส่หาเรื่องเรียก เฝือนหาเรื่อง แส่หาที่ตายเรียก ทเฝือนหาบ่อนตาย อย่างว่า เมื่อนั้นพระบาทต้านมีอาจกลัวเกรงสน่อยนั้น ถามตงตีหากเฝือนหาฮ้าย บาถอนไค้ปึนแย่งซัดใส่ ท่านจงปลุกผู้เถ้ามาถ้อนอย่านาน (สังข์). -
เฝื่อน
แปลว่า : รสขมกับรสฝาดปนกัน เรียก รสเฝื่อน. -
เฝือนภาชนะ
แปลว่า : พาคาว สำหรับใส่ของคาวเรียก เฝือนภาชน์ อย่างว่า หน้าต่างตั้งเฝือนภาชพาคาว (สังข์). -
แฝก
แปลว่า : ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นกอ ใบยาวคล้ายใบคา ข้างทั้งสองคม เล็กกว่าใบคา ใช้มุงหลังคาและใช้ทำยาได้ เรียก ใบแฝก หญ้าแฝก ก็ว่า. -
แฝง
แปลว่า : เฝ้า รักษา อย่างว่า ลูกจักปุนเพื่อนพร้อมคณาน้ำอยู่แฝง แม่เอย (สังข์) ชมชื่นล้อมแฝงเฝ้าแกว่งวี (กาไก). -
แฝง
แปลว่า : แอบ ชิด สนิท เรียก แฝง แฝงพ่าง ก็ว่า อย่างว่า แฝงพ่างข้างจอมเจ้ายอดธรรม (กาไก). -
แฝด
แปลว่า : ยาแฝด ยาที่ทำเพื่อให้คนเกิดความหลงไหลใฝ่ฝันไปในทางที่ไม่ชอบเรียก ยาแฝด อย่างว่า ขอแม่ไปสมด้วยมนต์ยำยาแฝด กูก็อาฆาตแค้นทวายฮ้ายต่ำตอย แต่นั้นแม่แฝดฮ้ายเฮวฮีบปุนปอง ยาสอนสมใส่ในไหน้ำ (สังข์). -
ใฝ่
แปลว่า : มุ่ง หวัง ใคร่ ผูกพัน. -
ไฝ
แปลว่า : เม็ดที่มีสีดำหรือแดงขึ้นอยู่ตามตัว. -
พ
แปลว่า : เป็นพยัญชนะพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ.