ภาษาอีสานทั้งหมด 7356 - 7365 จาก 17431
-
พุ
แปลว่า : น้ำที่พุขึ้นมาจากพื้นดินเรียก น้ำพุ. -
พุ
แปลว่า : โรคผิวหนังเป็นเม็ดผุดจึ้นตามตัวพองใส แตกเป็นน้ำเหลือง น้ำหนอง หรือน้ำเลือดออกมา เรียก โรคพุพอง. -
พุก
แปลว่า : ชื่อหนูชนิดหนึ่ง ตัวโตกว่าหนูท้องขาว อาศัยอยู่ตามทุ่งนาเรียก หนูพุก. -
พุง
แปลว่า : ท้อง ท้องเรียก พุง พุงพะวาย ก็ว่า อย่างว่า ง้าวผ่าท้องสาวไส้โพ่นพุง (เวส) บางพ่องคอขาดส้วยสังข์ชาดพุงเพ ก็มี ฝูงยังเขาหลั่งมาตีต้อง ทมทมก้องลมนองฟ้าฮ่วน มารมืดกุ้มกันเข้าหมื่นแถว (สังข์). -
พุง
แปลว่า : อ้อยตะเภาเรียก อ้อยพุง อ้อยพุงนี้ลำใหญ่กว่า สีเทา. -
พุ่ง
แปลว่า : โผล่ขึ้น ปรากฏ อย่างว่า แม้งหนึ่งวันพุ่งพ้นเขาขอบพระคันธร พุ้นเยอ (สังข์). -
พุงดอ
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มีหนามตามข้อ เรียก ต้นพุงดอ. -
พุ่งพุ่ง
แปลว่า : พุ่ง พวยพุ่ง แสงที่ไหลออกเป็นลำ อย่างว่า พุ่งพุ่งเหลื้อมไหลหลั่งหลายสี (สังข์). -
พุด
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้จำพวกหนึ่ง มีดอกสีขาวกลิ่นหอม ชนิดเกิดในบ้านเรียก พุดบ้าน เกิดในป่าเรียก พุดป่า. -
พุ้น
แปลว่า : อยู่โน้นเรียกอยู่พุ้น อย่างว่า แนมหายฮ้อนยาเยียวย้านห่าง น้องพี่พุ้นปุนใกล้เหนี่ยวแขน (สังข์).