ภาษาอีสานทั้งหมด 7881 - 7890 จาก 17431
-
เม่า
แปลว่า : แมลงเม่า ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง เกิดจากปลวก มีปีกบินได้ เรียก แมงเม่า อย่างว่า แมงเม่าบินผ่านฟ้าบ่มีม้มปากอึ่งยาง (ภาษิต). -
เม้า
แปลว่า : มอมแมม คนที่สกปรก มอมแมม เรียก เม้า มุมเม้า ก็ว่า. -
เม้าเม้า
แปลว่า : แสงตะเกียงหรือแสงไฟฉายที่ใส มองเห็นในระยะไกลว่า เหลื้อมเม้าเม้า. -
เมาลี
แปลว่า : จอม ยอด ผม ผมที่มัดเป็นจุก เรียก เมาลี โมลี ก็ว่า อย่างว่า โมลีคิ้วกวมกอมนัยเนตร (สังข์). -
เมิง
แปลว่า : พอใจ ชื่นบาน สำราญ อย่างว่า ท่อจักฝืนคำดั้งคลองสาวนั้นอย่า จาเถิ้นอันว่าฮักซื่อแท้ตูนั้นหากเมิง ว่าเนอ (ฮุ่ง). -
เมิ้น
แปลว่า : ดูดาย การมองดูดายเรียก มองเมิ้น อย่างว่า ปานพ้อชู้มองเมิ้นเบิ่งดาย (กลอน). -
เมิล
แปลว่า : มอง ดู อย่างว่า นับแต่เจ้าจากไว้วางเหยื่ออาหาร ทังมวลเมิลอยู่ตรอมตนเศร้า เขาก็ทรงสลอนค้างคาคอนคองราช ก็บ่กินเหยื่อหญ้าคอยเยี้ยมอยู่เหงา (สังข์). -
เมีย
แปลว่า : หญิงที่สมรสกับชายเรียกเมีย เมียในบาลีแยกไว้เป็น ๗ จำพวกคือ เมีเสมอด้วยเพชฌฆาต ๑ เมียเสมอด้วยโจร ๑ เมียเสมอด้วยนาย ๑ เมียเสมอด้วยแม่ ๑ เมียเสมอด้วยน้องสาว ๑ เมียเสมอด้วยเพื่อนรัก ๑ เมียเสมอด้วยทาสี ๑ -
ปึ๊กซึก
แปลว่า : บุคคลิกที่ดูแล้วไม่สง่างาม มักจะใช้กับทรงผมที่ยาวจนดูไม่เรียบร้อย ดูยุ่งเหยิง เรียก ทรงผมปึ๊กซึก เฮ็ดปึกซึกหลาย -
เมียน้อย
แปลว่า : เมียคนที่สองรองจากเมียหลวงลงมา เรียก เมียน้อย อย่างว่า อยากทุกข์ให้เป็นนายคน อยากสาละวนให้เอาเมียแม่น้อย อยากให้เขาป้อยให้ขี้ใส่หนทาง (กาพย์ปู่).